«Μή με λησμονεί»!
Γράφει η ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΓΟΥΤΑΤΖΗ
Δημοσίευση 1/8/2022

Ο Μόλυβος έχει έναν δικό του μοναδικό τρόπο να σε αγκαλιάζει. Να σε κάνει να νιώθεις δικός του.Σύλλογος Κυρίων και Δεσποινίδων η Αγάπη. Εκατό χρόνια ιστορικής παρουσίας και συνεχούς προσφοράς.
Συγκινητική η χθεσινή εκδήλωση μνήμης στο έργο αυτών των διακριτικών μα δυνατών γυναικών τα χρόνια της Μικρασιατικής Εκστρατείας και της Καταστροφής που ακολούθησε.Συγκινητικά και τα ευχαριστήρια γράμματα των Ελλήνων στρατιωτών που αναγνώστηκαν από το Μέτωπο.
Γράμματα με προσδοκίες για νίκη, για χαρούμενη, ειρηνική ζωή που θα ακολουθούσε. Γράμματα με απύθμενη ευγνωμοσύνη που χώρεσε σε τρεις σειρές για ένα μαντήλι, δύο ζευγάρια κάλτσες, τρία πακέτα τσιγάρα.
Φάκελοι από χέρια κοριτσιών. Από μια Μήθυμνα άγνωστη στους περισσότερους μπαρουτοκαπνισμένους μαχητές που έγινε η αγκυρά τους για την ζωή πέρα απ'τον θάνατο.
Άραγε αυτών τις επιστολές που διαβάσαμε γύρισαν; Πέρασαν φευγαλέα από τη Μυτιλήνη; Γύρισαν στη Μήθυμνα τα παιδιά της;
Έμειναν οι φωτογραφίες πάνω στους ασπρισμένους τοίχους ενός γελαστού αρχοντικού που έγινε η Πινακοθήκη. Φωτογραφίες αγνώστων που με έκαναν να κάνω τον σταυρό μου αντικρίζοντάς τες.
Κανείς δεν ζει και όμως οι ψυχές παραμένουν εκεί. Μέσα στο ασπρόμαυρο φίλμ. Μέσα στα αρχοντικά φορέματα. Μια βουβή φωνή μέσα στα γλυκά μάτια της Μικρασίας. "Μή με λησμονει! Μή με λησμονεί!"
Δίπλα μου τα εγγόνια τους, Μηθυμναίοι πια δεύτερης, τρίτης γενιάς μοιράζονται μαζί μου αυτό που δέχτηκαν οι παππούδες τους. Με απλοχεριά τούτοι εδώ και ζεστές κουβέντες και κεράσματα. Την αποδοχή.
Ακριβή μου μνήμη, πανάκριβη Μικρασία. Πώς με πονάς δίχως να σε γνωρίσω; Ή μήπως σε κουβαλώ μέσα μου πριν ακόμα γεννηθώ;
Επισκεφθείτε την έκθεση. Κάνει καλό στην ψυχή και στην μνήμη.