Τελικά στη Λέσβο δεν σκέφτονται;
Γράφει ο ΞΕΝΟΦΩΝ ΜΑΥΡΑΓΑΝΗΣ Δημοσίευση 27/5/2022
Πάνω που σκεφτόμουνα το τελευταίο ταξίδι, γι αυτή την περίοδο, του καραβιού που συνδέει τα λιμάνια Μυτιλήνης και Θεσσαλονίκης, τέλη Μαίου γαρ, μου ήρθε η βάρβαρη απόφαση της κυρίας Κεραμέως, που υποδύεται την υπουργό παιδείας να καταργήσει τις φοιτητικές παρατάξεις, όπως το 1976 ο άλλος ανεκδιήγητος υπουργός της Δεξιάς, Λάσκαρης, κατάργησε την πάλη των τάξεων.
Ζυγίζοντας τα πράγματα και αφού το θέμα της χειρότερης και ανέκφραστης υπουργού παιδείας(;) είναι εθνικό, είπα ν’ ασχοληθώ με το πολυσυζητημένο (ίσως μόνο από μένα) ζήτημα της σύνδεσης των δύο λιμανιών. Τέλη Μαϊου, αύριο δηλαδή, πραγματοποιείται το τελευταίο ταξίδι και μετά καλό Σεπτέμβριο.
Έτσι είναι κι ας κόπτονται οι εν Λέσβω αρμόδιοι, οι παντελώς αδιάφοροι, για την τουριστική ανάπτυξη του τόπου μας. Κόβοντας το μόνο δρόμο, που θα μπορούσε να φέρει πολλούς βορειοελλαδίτες, αλλά και κατοίκους ομόρων χωρών (Βόρεια Μακεδονία, Σερβία, Κροατία, Σλοβενία) στο νησί μας. Που τώρα είναι υποχρεωμένοι, αν θέλουν σώνει και καλά να μας γνωρίσουν , να πάνε στην Καβάλα κι από κει να μπαρκάρουν προς τα μας.
Σκέφτομαι με λύπη και απογοήτευση. Τρεις βουλευτές έχει το νησί, περιφερειάρχη που παραθέτει τραπεζώματα λεσβιακής γευσιγνωσίας στην Αθήνα, επιμελητήριο, συλλόγους ναυτικών πρακτόρων, εμπορικούς συλλόγους, συλλόγους ξενοδόχων. Δεν θα μπορούσαν αυτοί όλοι μαζί, ας διαφωνούν σε άλλα μεγάλα θέματα, να καταλάβουν μια μέρα το γραφείο του αμέριμνου υπουργού εμπορικής ναυτιλίας και να απαιτήσουν να βρεθεί τρόπος να συνδεθεί το νησί, με τη δεύτερη πόλη της χώρας;
Αφήνουν όλοι αυτοί μια από τις πιο ζωτικές ακτοπλοϊκές γραμμές σύνδεσης στο έλεος των εφοπλιστών, που επιδιώκοντας το μέγιστο κέρδος δρομολογούν τα πλοία τους στις Κυκλάδες που κοντά είναι και περισσότερα ταξίδια βγαίνουν στο 24ωρο.
Είναι δυνατόν να μη μπορούν όλοι αυτοί να γίνουν μια γροθιά, ανεξάρτητα από τις γνωστές διαφορές απόψεων, απαιτώντας να γίνει το κράτος υπηρέτης των συμφερόντων του λαού κι όχι των ολίγων εφοπλιστών, που νέμονται ανεξέλεγκτα την αγορά;
Μπορεί να κάθονται και να μετρούν τα περίφημα τσάρτερς που φθάνουν στο αεροδρόμιο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ, μισοάδεια την ίδια στιγμή που άλλα νησιά γεμίζουν κόσμο κάνοντας χρυσές δουλειές, χωρίς μάλιστα να παράγουν τίποτα.
Δεν σκέφτονται πως η Λέσβος έχει ένα μοναδικό απολιθωμένο δάσος, που ανήκει στα γεωπάρκα του κόσμου, παράγει εκλεκτό λάδι, που σχεδόν δεν το ξέρει κανείς, παράγει θαυμάσια τυροκομικά, που χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία βρίσκονται στα πολυκαταστήματα, παράγει το φημισμένο ούζο και επομένως έχει συγκριτικό πλεονέκτημα, που πρέπει να εκμεταλλευτούν, σε συνδυασμό με το φτηνό και καλό φαγητό που προσφέρεται στα εστιατόρια και τα ουζερί της.
Διαβάζω ότι ο περιφερειάρχης παρέθεσε γεύμα λεσβιακής γευσιγνωσίας σε αθηναϊκό εστιατόριο με καλεσμένο τον Τούρκο πρέσβη, που ονειρεύεται μαζί με τον Ερντογάν, να τρωγοπίνουν στη «δική» τους Λέσβο. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο Τούρκος πρέσβης έχει γνώση της κουζίνας μας, αφού και η δική τους απ’ τη μεριά της Μικράς Ασίας, μοιάζει με τη δική μας, χάθηκαν οι ταβέρνες και τα εστιατόρια της Λέσβου, για να γίνει αυτή η επίδειξη; Δεν έχω τίποτα με την κυρία Μπαρμπαρίγου, αντίθετα την συμπαθώ, αλλά η γυναίκα είναι Ναουσαία και όσο καλή μαγείρισσα κι αν είναι, την λεσβιακή κουζίνα δεν μπορεί να την κατέχει τόσο καλά όσο μια Λέσβια.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να ρωτήσω: Το τρίτο νησί σε μέγεθος της χώρας, δεν έχει ανθρώπους να νοιαστούν γι αυτό, δεν έχει ηγεσία που να σκέφτεται λίγο, τι μπορεί να γίνει για να μην καθόμαστε και μετράμε τα μισοάδεια τσάρτερς που μαζικό τουρισμό στο νησί δεν πρόκειται να φέρουν.
Με την χειρότερη και αυταρχικότερη υπουργό παιδείας, που γνώρισα στη ζωή μου, ελπίζω να ασχοληθώ στο επόμενο κείμενό μου.