ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Η αξία της ζωής: Όταν άλλαξαν όλα για τον Στρατή Ασλάνη
Εδώ και μια πενταετία κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο, μίλησε στο «Ν» για την κακή οδηγική συμπεριφορά, αλλά και το πώς είναι να ζεις ως ΑμεΑ στη Λέσβο
Γράφει η ΑΝΘΗ ΠΑΖΙΑΝΟΥ Δημοσίευση 19/6/2019
Καθηλωμένος εδώ και 5 χρόνια σε αναπηρικό αμαξίδιο, ύστερα από ένα πολύ σοβαρό τροχαίο ατύχημα στην Ερμού, ο Στρατής Ασλάνης εξήγησε στο ραδιόφωνο του «Ν» στους 99 στα fm πώς είναι ζεις ως ΑμεΑ σε ένα νησί χωρίς καμία πρόσβαση.
Ακόμα και για να έρθει στο στούντιο ήταν ένας γολγοθάς. Ευτυχώς τον βοήθησε ο Απόστολος Μπενάκης, όταν μπήκε στο Μουσικό Καφενείο, (σ.σ. από τα ελάχιστα καφέ που διαθέτουν ράμπα για ΑμεΑ).
Από τη μία μέρα στην άλλη, άλλαξε η ζωή του. Δεν έδινε σημασία στην οδηγική συμπεριφορά, όπως παραδέχεται, έπεσε σε κώμα, συνάντησε περίεργα βλέμματα. Κι όταν βγήκε έξω από το σπίτι με το καροτσάκι είδε ότι ζει σε μια πόλη και ένα νησί που δεν έχει δρόμους για τα άτομα με Αναπηρία. Δεν υπάρχει πρόσβαση για τα ΑμεΑ ούτε στις δημόσιες υπηρεσίες ή τις τράπεζες, και ελάχιστη σε κάποια καφετέρια.
Τελικά τα άτομα με Αναπηρία δεν είναι ΑΟΡΑΤΑ. Απλώς δεν ζουν ισότιμα ανάμεσά μας για να μπορούν να κυκλοφορήσουν δημόσια και αυτόνομα.
Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ με τη συνέντευξη του Στρατή ΑΣΛΑΝΗ στο «Ν»
«Είναι θέμα νοοτροπίας. Ζούμε για το τώρα και για το σήμερα, χωρίς να υπολογίζουμε για το μετά, ότι κάποιος μας περιμένει στο σπίτι μας και αν δε γυρίσουμε πίσω, τους βάζουμε σε ένα μεγάλο Γολγοθά» σημειώνει αρχικά, μιλώντας για τα πολλά τροχαία ατυχήματα που σημειώνονται στη Λέσβο, τονίζοντας ότι «πρέπει να φοράμε κράνος, ζώνη ασφαλείας και να οδηγούμε συνετά».
Καυτηριάζοντας το ζήτημα της προσβασιμότητας, επισημαίνει ότι ακόμα και το πιο απλό, να πιει δηλαδή έναν καφέ στην προκυμαία ή την Πλατεία Σαπφούς, ήταν εξαρχής σχετικά αδύνατο να το πράξει, αφού δεν υπήρχε χώρος για το αμαξίδιό του, ενώ αντίστοιχες δυσκολίες συναντά και κατά την κίνησή του σε πεζοδρόμια και σοκάκια. «Έχουν γίνει καταλήψεις χώρων», καταλήγει.
Αναφερόμενος στο τι πρέπει να αλλάξει, ο Στρατής Ασλάνης εστιάζει στην καλύτερη αστυνόμευση. «Είναι κάτι που υπάρχει εδώ και λίγες μέρες, λόγω των τελευταίων τροχαίων, αλλά πρέπει να συνεχιστεί», αναφέρει. Τέλος, ως προς τις δημόσιες υπηρεσίες, τονίζει ότι δεν υπάρχει εύκολη πρόσβαση, όπως και στις τράπεζες, όπου για να εισέλθει ένα άτομο με αναπηρία χρειάζεται να έχει πάντα μαζί του κάποιον συνοδό.
«Για να κυκλοφορούν τα ΑμεΑ παντού σε όλο το νησί, απαιτείται προσβασιμότητα. Θέλουμε καλύτερη ζωή. Είμαστε άνθρωποι.», καταλήγει.
