
Με μία ιδιαίτερα αιχμηρή τοποθέτηση στο συνέδριο της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας που έγινε στην Αθήνα, ο αντιπεριφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Παντελής Μπουρνιάς ανέδειξε την απουσία ουσιαστικής νησιωτικής πολιτικής και τις συνέπειες που αυτή έχει για τα νησιά του Βόρειου Αιγαίου. Από τις πυρκαγιές στη Χίο και το αδιέξοδο στα ΕΛΤΑ μέχρι τα ανολοκλήρωτα φράγματα, την υγειονομική υποστελέχωση και τη δημογραφική κατάρρευση, ο κ. Μπουρνιάς περιέγραψε μια πραγματικότητα που – όπως είπε – απειλεί τη βιωσιμότητα ολόκληρων νησιωτικών κοινωνιών. Κάλεσε την Πολιτεία να περάσει από τα λόγια στις πράξεις με στοχευμένα μέτρα, κίνητρα και υποδομές, τονίζοντας ότι η εγκατάλειψη των νησιών δεν αποτελεί μόνο τοπικό ζήτημα αλλά ζήτημα εθνικής και ευρωπαϊκής σημασίας.
Αναλυτικά η ομιλία του κ. Μπουρνιά έχει ως εξής:
Αξιότιμε Πρόεδρε και Περιφερειάρχη κ. Χατζημάρκο, Αγαπητοί Περιφερειάρχες, εκλεκτοί σύνεδροι, κυρίες και κύριοι,
Διαβάζοντας των κώδικα για την επανεκκίνηση της τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν είδα πουθενά να αναφέρετε η λέξη Νησιωτικοτητα. Κάτι που η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση στην δημιουργία της ως ένωση,αναφέρει πως είναι η θεμέλιοςλίθοςστην δίκαιη μετάβαση και πως πρέπειτα νησιάνα αντιμετωπιστούν με άλλο καθεστώς.
«Τα νησιά πεθαίνουν»,άκουσα τι είχε πει εύστοχα η δήμαρχος της Τήλου στην ΚΕΔΕ. Και πράγματι, και τα μικρά νησιά του Βορείου Αιγαίου – ο Άγιος Ευστράτιος, τα Ψαρά, οι Οινούσσες, οι Φούρνοι και η Θύμαινα – που δεν είναι απλώς νησιά. Είναι τα φυλάκια του Ελληνισμού, που κυριολεκτικά φυλάνε Θερμοπύλες στα σύνορα της Ευρώπης μαζί και με τα υπόλοιπα τη Λήμνο, τη Λέσβο, τη Χίο, Σάμο και Ικάρια.
Το Βόρειο Αιγαίο είναι η αρχή των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που είδαμε τελευταία «ποσό άμεσα» επηρεάζεται γεωστρατηγικα και γεωπολιτικά ολόκληρη την Ευρώπη από το πρόβλημα τουμεταναστευτικού που ακόμα «δυστυχώς» παραμονεύει για την χωρά μας και για όλο το αιγαίο.
Ωστόσο, για την καθημερινότητά αποδεικνύεται πως το κράτος θυμάται τα νησιά μόνο στα ευχολόγια και δυστυχώς τα έχει σε δεύτερη μοίρα.
Χτυπώ, τον κώδωνα του κινδύνου, λοιπόν, και Χτυπώ καμπάνα, και όχι κουδούνι.Το ζήτημα της βιωσιμότητας των μικρών νησιών δεν είναι τοπικό, αλλά εθνικό και ευρωπαϊκό. Αν δεν στηριχθούν τώρα, μιλάμε για ερήμωση – με τεράστιες συνέπειες για την άμυνα, την οικονομία, τον πολιτισμό και τη συνοχή του τόπου μας.
1. Οι καταστροφικές πυρκαγιές στη Χίο
Στη δεύτερη μεγάλη φωτιά στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού, περιοχές αφέθηκαν να καούν ολοσχερώς καθώς τα αεροπλάνα ήρθαν την δεύτερη ημέρα και καθυστερημένα. Επαγγελματίες που είχαν προμηθευτεί προϊόντα για τον Δεκαπενταύγουστο υπέστησαν ζημιές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Και η απάντηση που πήραν από την εμάς την Περιφέρεια ήταν «δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι» καθώς υπήρχε εντολή από το ΕΛΓΑ ότι κάλυπτε μόνο άμεσες αποζημιώσεις και όχι έμμεσες. Αυτό δεν είναι διοίκηση – είναι εγκατάλειψη.
2. Η Λήμνος χωρίς κτηνίατρο και με επιδημίες της ευλογίας
Στη Λήμνο, με 100.000 ζωντανά, δεν υπάρχει ούτε ένας κτηνίατρος της Περιφέρειας αλλά ένας εξωτερικός συνεργάτης. Παράλληλα, ο πληθυσμός των άγριων κουνελιών έχει εκραγεί, προκαλώντας ζημιές στις καλλιέργειες και μεταδίδοντας ασθένειες. Το κράτος απουσιάζει, ενώ η τοπική κοινωνία φωνάζει καθώς υπάρχει έντονα το πρόβλημα της ευλογίας.
3. Τα αγριογούρουνα και ο σεισμός στη Σάμο
Στη Σάμο, τα αγριογούρουνα έχουν πολλαπλασιαστεί και κυκλοφορούν μέσα σε κατοικημένες περιοχές. Οι κάτοικοι ζουν με φόβο και καμία αρμόδια αρχή δεν παρεμβαίνει ουσιαστικά.
4. Τα ανολοκλήρωτα φράγματα στη Χίο και τη Λέσβο
Τα φράγματα του Τσικνιά στη Λέσβο και της Κόρης το Γεφύρι στη Χίο μένουν ημιτελή εδώ και χρόνια. Χωρίς αυτά, μιλάμε για άνυδρα νησιά – και μετά αναρωτιόμαστε πώς θα κρατήσουμε πληθυσμό ή θα αναπτύξουμε πρωτογενή τομέα.
5. Η διακοπή των υπεραστικών ΚΤΕΛ στη Χίο
Στη Χίο, το κλείσιμο των υπεραστικών ΚΤΕΛ έχει αφήσει ηλικιωμένους και ανήμπορους ανθρώπους χωρίς μέσο μετακίνησης. Είναι αδιανόητο να πληρώνουν 50€ για ένα ταξί απλώς για να πάνε στην πόλη για φάρμακα ή γιατρό. Το ΚΤΕΛ είναι ανθρώπινο δικαίωμα και ακόμα δεν έχει δοθεί κανένα κυβερνητικό κίνητρο για να λυθεί άμεσα αυτό το πρόβλημα.
6. Η κρίση στα ΕΛΤΑ και η ψυχολογική απομόνωση των κατοίκων.
Τα προβλήματα στα ΕΛΤΑ έχουν γίνει χρόνιο φαινόμενο. Είχα στείλει εισήγηση για ψήφισμα στο Περιφερειακό Συμβούλιο πριν 5 μήνες και εγκρίθηκε ομόφωνα : επιστολές καθυστερούν μήνες. Σε πρόσφατη περίπτωση, μέσω της Αμερικανικής Πρεσβείας στάλθηκαν προσκλήσεις σε ομογενείς κατοίκους και έφτασαν ένα μήνα καθυστερημένες, οδηγώντας σε ακυρώσεις συναντήσεων και πλήγμα στην αξιοπιστία μας ως Περιφέρεια. Τώρα κλίσατε και 204 υποκαταστήματα χωρίς να κάνετε ούτε διαβούλευση για το ανθρώπινο δικαίωμα των πολίτων χωρίς κάποιο σχέδιο για το πως θα περνούν τα γράμματα τους οι ηλικιωμένοι και οι ανήμποροι στο Βόρειο Αιγαίο.
7. Η δημογραφική κατάρρευση
Με όλη αυτή την απαξίωση που προανέφερα, η μείωση του πληθυσμού είναι τρομακτική και αρχίζει να φαίνεται πάρα πολύ έντονα. Νέοι φεύγουν, επαγγέλματα εξαφανίζονται, σχολεία κλείνουν μαζί και οι τράπεζες και τα ΕΛΤΑ. Δεν δημιουργούνται συνθήκες εργασίας ούτε πολιτικές αποκέντρωσης και πολιτικές βιομηχανίας στα νησιά. Να καταλάβουμε ότι χωρίς ανθρώπους δεν θα έχεις ούτε κάτοικους για τα νησιά που είναι τα «μάτια» και η «ψυχή» της χώρας στα σύνορα.
Κυρίες και κύριοι,
η Πολιτεία πρέπει να περάσει από τα λόγια στις πράξεις. Να θεσπιστεί πραγματική πολιτική νησιωτικότητας με στόχευση και κατεύθυνση — όχι στα χαρτιά, αλλά στην πράξη. Με ειδικά κίνητρα για επαγγελματίες, γιατρούς, εκπαιδευτικούς, αστυνομικούς, στρατιωτικούς, κίνητρα αποκέντρωσης από της μεγαλουπόλεις, με τοπικές συγκοινωνίες, υποδομές και άμεσες λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας, να λυθεί το θέμα του μεταφορικού ισοδύναμου, κίνητρα στις οικογένειες για περισσότερα παιδιά και όχι ψεύτικες ενέσεις μικρών ποσών αλλά μεγάλων με όραμα στο μέλλον.
Αν αφήσουμε αυτά τα νησιά να σβήσουν, δεν θα χαθεί μόνο ένα κομμάτι του Αιγαίου — θα χαθεί κομμάτι της ίδιας της Ελλάδας και της ιστορίας της.