Η Μυτιλήνη ξεκίνησε να συζητά για τους εφήβους και τον ψηφιακό κόσμο
Βίντεο-σοκ, τραγούδια που προσβάλλουν ΑμεΑ και παιδικά καρτούν με βωμολοχίες έθεσαν το πλαίσιο μιας ανοιχτής συζήτησης με έντονες παρεμβάσεις από γονείς, ειδικούς και εκπαιδευτικούς
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 25/5/2025

Μία πυκνή και φορτισμένη από νοήματα εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το Σάββατο το απόγευμα στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΕΠΑΛ Μυτιλήνης, με τίτλο «Σχέση Εφήβων με Διαδίκτυο: Σκέψη, Συζήτηση και Πράξη». Τη συνδιοργάνωση είχαν αναλάβει η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Λέσβου, η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Δήμου Μυτιλήνης και το Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Oxygen Academy.
Την εισήγηση άνοιξε ο Τάσος Μπαλής από το Oxygen Academy, αναδεικνύοντας με σκληρά αλλά αδιάψευστα παραδείγματα τον τρόπο που η κουλτούρα του διαδικτύου επηρεάζει τη νεανική ψυχοσύνθεση. Προέβαλε βίντεο με προσβλητικό περιεχόμενο για Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ), ανάμεσά τους και τραγούδι γνωστού τράπερ που έχει ήδη δεχθεί δημόσια κατακραυγή, αλλά παραμένει ακόμα αναρτημένο στο διαδίκτυο. Εξίσου ανησυχητικό ήταν το υλικό που παρουσίασε με παιδικά καρτούν να γίνονται αντικείμενα χυδαίας χρήσης από ενήλικες, χωρίς κανέναν έλεγχο.
Ο πρόεδρος της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων, Παναγιώτης Λύμπος, εξέφρασε έντονη ανησυχία για την έξαρση φαινομένων βίας και τη συστηματική απουσία ελέγχου στη χρήση των κοινωνικών δικτύων από παιδιά και εφήβους. Υπογράμμισε την ανάγκη εγρήγορσης και κοινής δράσης από όλους τους θεσμούς.
Από την πλευρά της, η παιδοψυχολόγος κ. Βερβέρη εστίασε στην αναγκαιότητα να τεθούν σαφή όρια από τους γονείς, χωρίς να υπονομεύεται η σχέση ασφάλειας και εμπιστοσύνης με τα παιδιά. Τόνισε ότι τα παιδιά δεν χρειάζονται απαγορεύσεις, αλλά καθοδήγηση με συνέπεια και αγάπη.
Η Αγγελική Κίτσιου, διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, μίλησε για την έκθεση των προσωπικών δεδομένων τόσο από τα παιδιά όσο και από τους ίδιους τους ενήλικες, οι οποίοι συχνά αναπαράγουν πρότυπα διαδικτυακής παρουσίας χωρίς κριτική σκέψη.
Ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Τίμος Θεοφανέλλης, επισήμανε ότι η τεχνολογία έχει δύο όψεις: μπορεί να γίνει εργαλείο εκπαίδευσης και δημιουργίας όταν χρησιμοποιείται ορθά, αλλά και όχημα επικίνδυνης αποχαύνωσης όταν αφήνεται ανεξέλεγκτη.
Τη νομική διάσταση του ζητήματος εξέθεσε ο δικηγόρος Δημοσθένης Χατζηγιάννης, παρουσιάζοντας έρευνα του Guardian σύμφωνα με την οποία έφηβοι στην Αγγλία επιθυμούν να υπάρχει ψηφιακός περιορισμός, και προβλημάτισε σε σχέση με τους περιορισμούς που ακόμα δεν έχουν θεσμοθετηθεί στη χώρα μας σε ό,τι αφορά τους ανήλικους.
Ο Πάνος Τσουκαρέλλης από το σωματείο Help – Βοήθεια για το Παιδί και τον Έφηβο παρουσίασε ευρήματα πρόσφατης έρευνας που διεξήχθη στη Μυτιλήνη, σύμφωνα με την οποία οι ενήλικες περνούν καθημερινά πολλές ώρες στο κινητό, είτε για δουλειά είτε εξαιτίας κόπωσης, παραχωρώντας άθελά τους «άδεια» στα παιδιά να παραμένουν μπροστά σε οθόνες χωρίς έλεγχο.
Τη σημασία της είχε και η παρέμβαση της Ανθής Παζιάνου, εκ μέρους της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης ΔΕΚΑ για τα Ψηφιακά Δικαιώματα, η οποία υπογράμμισε ότι από τις παρεμβάσεις της οργάνωσης στα σχολεία προκύπτει πως τα παιδιά έχουν πλήρη επίγνωση της επιρροής που ασκούν επάνω τους τα κοινωνικά δίκτυα. Ωστόσο, παραμένει ελλιπής η παιδαγωγική εμβάθυνση από την πλευρά των θεσμών στην έννοια της δημοκρατίας, της ιδιωτικότητας και της ελευθερίας της έκφρασης.
Η συζήτηση ολοκληρώθηκε με πολλές παρεμβάσεις και ερωτήσεις από γονείς και εκπαιδευτικούς, δείχνοντας την ανάγκη για συνεχείς τέτοιους διαλόγους, μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που μεταβάλλεται ραγδαία.
Μήνυμα από τη διοργάνωση
«Όταν τα παιδιά μας απειλούνται από μηνύματα σε ένα περιβάλλον διαδικτυακό εντελώς ανεξέλεγκτο· όταν η “τέχνη” γίνεται άλλοθι για μίσος, δεν μπορούμε να σωπαίνουμε. Το όριο είμαστε εμείς. Θέλουμε σαν γονείς να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με αξιοπρέπεια, αγάπη και πίστη στη δύναμή τους», σημειώνεται στο κάλεσμα της εκδήλωσης.
Η πρωτοβουλία αποτέλεσε μία δυναμική υπενθύμιση ότι η προστασία των παιδιών στον ψηφιακό κόσμο δεν είναι αποκλειστικά θέμα τεχνολογίας, αλλά κοινωνικής συνείδησης και συλλογικής ευθύνης.