ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Το «Χυδηριώτικο» κρασί και το terroir της Δυτικής Λέσβου
Τέσσερις δεκαετίες ζωής μετρά ο Μεθυμναίος Οίνος και ο οινοποιός Γιάννης Λάμπρου μας μίλησε για την πρωτοποριακή που ξεκίνησε το μακρινό 1985 με στόχο την αναβίωση μιας ξεχασμένης ποικιλίας κρασοστάφυλων
Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΑΒΗΣ Δημοσίευση 8/5/2025

Ο οινοποιός Γιάννης Λάμπρου ήταν προσκεκλημένος στον ραδιοφωνικό σταθμό 99 FM ΣΤΟΝΗΣΙ και στην εκπομπή «Το τεφτέρι του Μανάβη», όπου μίλησε για την ξεχωριστή πορεία του οινοποιείου του, αλλά και για την αναβίωση της σπάνιας ποικιλίας κρασοστάφυλου «Χυδηριώτικο» στα Χύδηρα και τα ηφαιστειογενή εδάφη της Δυτικής Λέσβου.
Όπως εξήγησε, το οινοποιείο «Μεθυμναίος Οίνος» είναι δημιούργημα της προηγούμενης γενιάς. Οι αμπελώνες φυτεύτηκαν το 1985 από τους γονείς του, ενώ η οικοδόμηση του οινοποιείου ξεκίνησε το 1994. Το πρώτο κρασί εμφιαλώθηκε το 1999 και ήταν από τη σοδειά του 1997. Ο ίδιος ανέλαβε πλήρως τη διαχείριση το 2002. Σήμερα, μιλάμε για μια διαδρομή σχεδόν 40 ετών.
Η ιστορική και συναισθηματική αξία του Χυδηριώτικου
Ο πατέρας του, βασισμένος τόσο στην ιστορική μελέτη όσο και στην τοπική γνώση, επέλεξε να φυτέψει εκ νέου το «Χυδηριώτικο» στα Χίδηρα, σε έναν τόπο με έντονη ηφαιστειογενή ταυτότητα και μοναδικό terroir — δηλαδή έναν συνδυασμό εδαφολογικών και κλιματικών χαρακτηριστικών που προσδίδουν μοναδικότητα στο κρασί.
Ο κ. Λάμπρου τόνισε ότι η επιλογή αυτή ήταν μια «επένδυση υπομονής», αφού η διαδικασία της αναβίωσης μιας σπάνιας ποικιλίας, σε έναν τόπο χωρίς οινική παράδοση, είναι εξαιρετικά απαιτητική τόσο σε χρόνο όσο και σε χρήματα.
Γιατί μόνο Χυδηριώτικο;
Απαντώντας στο ερώτημα γιατί δεν καλλιέργησε και άλλες γνωστές ευρωπαϊκές ποικιλίες, όπως το Cabernet Sauvignon ή το Merlot, ο κ. Λάμπρου ξεκαθάρισε ότι η στρατηγική επιλογή ήταν να ταυτιστεί το οινοποιείο με την τοπική, σπάνια ποικιλία. Έφερε ως παράδειγμα μεγάλες περιοχές του κόσμου, όπως το Μπορντό με το Cabernet και η Σαντορίνη με το Ασύρτικο, που έχουν γίνει γνωστές παγκοσμίως μέσα από μία ποικιλία. Αντίστοιχα, η Λέσβος έπρεπε να βρει τη δική της υπόσταση στον οινικό χάρτη της χώρας — και αυτό μπορούσε να γίνει μέσα από τα κρασιά που δίνει η ποικιλία Χυδηριώτικο.
Ένα λεπτόφλουδο σταφύλι με υψηλές απαιτήσεις
Η ποικιλία Χυδηριώτικο, όπως τονίζει ο κ. Λάμπρου, παρουσιάζει υψηλή ευπάθεια, κυρίως απέναντι στα έντομα. Η λεπτή του φλούδα γίνεται εύκολα στόχος για σφήκες και άλλα υμενόπτερα, ιδιαίτερα σε περιόδους μαζικών επιδρομών. Παράλληλα, χρειάζεται προσεκτική διαχείριση των φυτοπροστατευτικών επεμβάσεων, με το σωστό timing να είναι πιο κρίσιμο από τη συχνότητα των ραντισμάτων.
Η καλλιέργεια του Χυδηριώτικου από τον Μεθυμναίο Οίνο ακολουθεί τις αρχές της βιολογικής γεωργίας.
Η Λέσβος αποκτά ξανά οινική ταυτότητα
Όταν ξεκίνησε η προσπάθεια, δεν υπήρχε καν Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (ΠΓΕ) για τη Λέσβο. Στην ουσία, ο Μεθυμναίος Οίνος ξεκίνησε από το μηδέν. Υπήρχαν μόνο μικρά, οικογενειακά αμπελάκια που παρήγαν κρασί για προσωπική χρήση — αρκετό για να φτάσει ίσως ως τα Χριστούγεννα. Η παραγωγική κουλτούρα είχε χαθεί.
Σήμερα, η κατάσταση είναι διαφορετική. Η ποικιλία Χυδηριώτικο έχει αρχίσει να αποκτά αναγνωρισιμότητα, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς.
Η γευστική έκφραση του terroir της Δυτικής Λέσβου
Η ιδιαίτερη γεωλογία της περιοχής, με άσπρα εδάφη πλούσια σε γύψο, προσδίδει μοναδικά χαρακτηριστικά στα κρασιά του οινοποιείου. Το λευκό ξηρό Μεθυμναίος από Χυδηριώτικο, παράγεται με την διαδικασία Blanc de Noir (λευκό από μαύρο) χαρακτηρίζεται από αλμυρή επίγευση και αρώματα εσπεριδοειδών και μια αίσθηση μοσχάτου.
Το κόκκινο ξηρό Μεθυμναίος έχει ανοιχτό χρώμα, διακρίνεται για τα αρώματα τριαντάφυλλου και φρούτων του δάσους και διαθέτει έντονη ορυκτότητα που μεταφράζεται σε καπνιστό χαρακτήρα.
Το πορτοκαλί ξηρό Μεθυμναίος αποτελεί τη «ναυαρχίδα» του οινοποιείου. Πρόκειται για το πρώτο πορτοκαλί κρασί που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα, με την πρώτη του εμφάνιση να γίνεται στο Οινόραμα το 2013. Παρότι ξηρό, αφήνει την αίσθηση ενός στρογγυλού, σχεδόν γλυκού κρασιού, με νότες από γλυκό πορτοκάλι και περγαμόντο.
Ανάπτυξη εξαγωγών και οι επιπτώσεις των παγκόσμιων εξελίξεων
Από το 2019, το οινοποιείο του κ. Λάμπρου σημείωσε σημαντική αύξηση στις εξαγωγές, φτάνοντας έως και το 70% της παραγωγής. Ακόμη και εν μέσω πανδημίας η εξωστρέφεια παρέμενε πολύ ισχυρή όπως και σήμερα. Όμως, οι τελευταίες διεθνείς εξελίξεις —όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι διοικητικές μεταρρυθμίσεις— έχουν επιφέρει καθυστερήσεις στις πωλήσεις.
Κλιματική αλλαγή και το μέλλον της αμπελουργίας στη Λέσβο
Η φετινή χρονιά στη Λέσβο ξεκίνησε με δυσκολίες: περιορισμένες βροχοπτώσεις, παγετός στα τέλη Μαρτίου και φόβοι για έντονη ξηρασία και υψηλές θερμοκρασίες. Ο κ. Λάμπρου τονίζει πως η κλιματική αλλαγή επηρεάζει πλέον έντονα τις αμπελουργικές περιοχές, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
Ωστόσο, παρά τις προκλήσεις, διατηρεί συγκρατημένη αισιοδοξία για το μέλλον της Λέσβου στον οινικό χάρτη της χώρας, στηριζόμενος σε ένα βασικό αξίωμα: η ποιότητα κερδίζει πάντα. Αν οι παραγωγοί επιμείνουν στην παραγωγή εξαιρετικών προϊόντων, η αναγνώριση και η επιτυχία είναι εφικτές, ακόμη και σε αντίξοες συνθήκες.
Δείτε όλη την συνέντευξη εδώ: