ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Επιστρέφει για να διδάξει αμισθί…
Ο μεγάλος ανθρωπολόγος Θόδωρος Παραδέλλης που συνταξιοδοτήθηκε
Γράφει η ΑΝΘΗ ΠΑΖΙΑΝΟΥ Δημοσίευση 23/2/2020
Από τους γλυκύτατους ανθρώπους στην επιστήμη της Ανθρωπολογίας και σπουδαίος στον ακαδημαϊκό χώρο και το αντικείμενό του, ο Θεόδωρος Παραδέλλης συνταξιοδοτήθηκε από το Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όμως δηλώνει «αλκοολικός» με τη διδασκαλία και επιστρέφει στην αίθουσα με τους φοιτητές και τις φοιτήτριες για να διδάξει αμισθί.
Μεγάλωσε στην Αίγυπτο μέχρι τα 17 του, πήγαινε σε ελληνικό σχολείο της Κοινότητας. Ήρθε στην Ελλάδα και έκανε «ολίγην ιατρική» όπως λέει για δύο χρόνια και εν τέλει ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιστορία- Αρχαιολογία, πηγαίνοντας τα απογεύματα στη σχολή Σταυράκου γιατί του άρεσε πολύ το θέατρο. «Για τη δική μου καλλιέργεια, όχι για να γίνω σκηνοθέτης ή τίποτα τέτοιο» σχολιάζει ο ίδιος.
Τον «δρόμο» του τον βρήκε από τον μέντορά του, όπως τον αποκαλεί, τον Σωτήρη Δημητρίου (1925 - 2016), τον πρωτοπόρο της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στην Ελλάδα, πολιτικό μηχανικό, συγγραφέα πολλών δοκιμιακών βιβλίων και άρθρων σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους και έναν από τους σημαντικότερους θεωρητικούς του κινηματογράφου στη χώρα μας. «Με βοήθησε να βρω τον δρόμο μου» λέει ο κ. Παραδέλλης, που πήγε στην Αγγλία στο Πανεπιστήμιο Ντάραμ για να σπουδάσει το αντικείμενο και επέστρεψε στην Ελλάδα στο Πάντειο για το διδακτορικό του, όπου μελέτησε τις τελετουργίες γέννησης στη λαϊκή πρακτική μέχρι το 1945. «Το βασικό θέμα ήταν ότι το παιδί περνά από διάφορα στάδια για να γίνει πρόσωπο και μέλος της ελληνικής κοινωνίας» εξηγεί.
Παράλληλα ήταν στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, όπου… περιέργως ζήτησαν κοινωνικό ανθρωπολόγο. Μέχρι τότε όλοι του έλεγαν για το αντικείμενό του ότι «ό,τι ξέρει κανείς, καλό είναι»! Με τον φίλο του και συνάδελφό του, Άκη Παπαταξιάρχη, πραγματοποίησαν –παραδόξως πάλι για την Ελλάδα- μία μελέτη σκοπιμότητας για την ίδρυση του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας, με εντολή του Κώστα Σοφούλη. Και από το 1986 εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη για να διδάξει στο Τμήμα που βρίσκεται σε πολύ καλή κατάταξη στην Αγγλία και την Αμερική.
Έχει κάνει πάνω από 30 μεταφράσεις, του Γκιρτς, του Λεβί- Στρως του Μπουρντιέ, τα τέσσερα βιβλία του Μως, του Μαλινόφσκι, κριτικές στην Κοινωνική Ανθρωπολογία και πλήθος άλλων.
«Δεν μου λείπει η διδασκαλία, ακόμα διδάσκω γιατί αυτό είναι αλκοολίκι!» εξηγεί παρά τη συνταξιοδότησή του, υπηρετώντας το Τμήμα αμισθί.
Αν κάτι του θυμίζουν οι φοιτητές και οι φοιτήτριές του όταν ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στο Τμήμα είναι ότι «κανείς δεν βγαίνει αλώβητος από την Ανθρωπολογία». Γιατί αλλάζει ο τρόπος σκέψης. Έχει μάθει τα βιώματά του να τα βλέπει ανοιχτά, κριτικά και ανθρωπολογικά.
Στις 15 Ιανουαρίου παρουσίασε το βιβλίο του Μαρσέλ Μως που μετέφρασε και επιμελήθηκε «Το έθνος και ο Διεθνισμός, μια κοινωνιολογική αποτίμηση του Μπολσεβικισμού».