Οι γυναικείες φωνές του Δημοτικού Συμβουλίου για την «επιπλέον δομή»
Λίγες, αλλά ψύχραιμες και επί της ουσίας
Γράφει η ΑΝΘΗ ΠΑΖΙΑΝΟΥ Δημοσίευση 26/11/2019

Κάπου εκεί μέσα στα γιουχαΐσματα, την καταπάτηση του χρόνου ομιλίας σε σχέση με τη διαδικασία, τις πέντε ώρες συζήτησης και εξάντλησης, αλλά και των σεξιστικών επιθέσεων, υπήρχαν και μικρές οάσεις τοποθετήσεων- όχι στο ίδιο πολιτικό, κοινωνικό, πλαίσιο, αλλά ως προς τον τρόπο κατάθεσης απόψεων και επιχειρημάτων. Ας μας συγχωρήσουν οι ελάχιστοι αιρετοί άντρες που τοποθετήθηκαν κι εκείνοι επί της ουσίας, αλλά στη «μάχη των φύλων» για την πολύ μικρή εκπροσώπησή τους μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, οι γυναικείες φωνές ξεχώρισαν και θα πρέπει να αποτελούν παράδειγμα σε ό,τι αφορά έναν διάλογο ενός τόσο σημαντικού οργάνου, όπου παρακολουθούν πολίτες.
Από την παράταξη της πλειοψηφίας του Στρατή Κύτελη, η Εριφύλη Γιαννάκα, η οποία μίλησε για πρώτη φορά σε συνεδρίαση από την εκλογή της (!), έκανε μία σημαντική παρέμβαση, παραθέτοντας στο κοινό και τους ψηφοφόρους που εκπροσωπεί όλο της το σκεπτικό. Βεβαίως υπό την ανοχή χρόνου από το προεδρείο μπορούσε να αναλύσει τα επιχειρήματά της σε δεξιό και ακροδεξιό φόντο, «στρογγυλεύοντας» εντέχνως ώστε να απευθυνθεί στον «μέσο» Μυτιληνιό. Ότι από τη μια είναι κρίμα οι πρόσφυγες, από την άλλη το νησί δεν αντέχει, ρίχνοντας και τις κορώνες τύπου «γιατί μόνο η Ελλάδα να τηρεί τις διεθνείς συμβάσεις» στοχεύοντας στο θυμικό και στο «μπαϊλντισμα» του «μέσου Μυτιληνιού» για το προσφυγικό. Πάντως χειροκροτήθηκε και από ακροδεξιούς, κατορθώνοντας να τους φέρει στα μέτρα της τοποθέτησής της, ακόμα και στα ανθρωπιστικά ζητήματα, αποφεύγοντας τις εκ δεξιών της κλάψες.
Η Βάσω Χοχλάκα, κατόρθωσε να συγκρατήσει την ψυχραιμία της και να τοποθετηθεί έχοντας προετοιμαστεί καταλλήλως σε αντίθεση με άλλους ομιλητές που ήρθαν παντελώς απροετοίμαστοι. Επίσης συγκράτησε την κεντρώα λογική στην τοποθέτηση και την ανάλυσή της, την ώρα που οι τοποθετήσεις είχαν μπατάρει εμφανώς.
Η επικεφαλής της «Πυξίδας με τον Πολίτη», Εριφύλη Χιωτέλλη, αλλά και τα μέλη της παράταξης, Μαρία Ζερβού και Βασιλική Ανδρεαδέλλη κράτησαν «χαρακτήρα» παρόλο που φανερά στοχοποιήθηκαν με κέντρο την κ. Ανδρεαδέλλη, ακριβώς γιατί εκφράζουν τη συμπαράστασή τους στους πρόσφυγες, κάτι για το οποίο δεν ντράπηκαν παρά την οχλαγωγή να εκφράσουν σε κάθε ευκαιρία επιμένοντας στις θέσεις τους. Μάλιστα συμφωνώντας κανείς ή διαφωνώντας με την τακτική τους εν τέλει, έδειξαν να συμβιβάζονται αρκετές φορές προκειμένου να επιτευχθεί ομοψυχία και ομοφωνία στο ψήφισμα. Γιατί όλοι ήθελαν να πουν να μη γίνει νέα δομή, αλλά οι απόψεις ήταν εκ διαμέτρου ετερόκλητες. Ψήφισαν επί της ουσίας, έτσι, την πρόταση της δημοτικής Αρχής, ενώ προηγουμένως η κ. Ανδρεαδέλλη άκουσε μια πρωτοφανής επίθεση από τον αντιδήμαρχο Πολιτισμού και στη συνέχεια χυδαίες βρισιές από το Κώστα Αλβανόπουλο, τοπικό σύμβουλο στη Μυτιλήνη από τους Ελεύθερους πολίτες που λίγες μέρες πριν επιδοθεί σε όλες αυτές τις βρισιές συνέτρωγε με τον Δήμαρχο Μυτιλήνης και τον Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου. Η κ. Ανδρεαδέλλη απάντησε και στα όσα λέγονται περί «Ηλιακτίδας».
Η επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης, Νίκη Τσιριγώτη έδειξε μεγάλη γενναιότητα. Κατόρθωσε να θέσει όλη τη «γραμμή» του ΚΚΕ, και της παράταξης ξεχωρίζοντας τι θα πει απεγκλωβισμός των προσφύγων και μεταναστών από τη ρατσιστική υστερία. Αυτό που την τιμά ιδιαίτερα είναι ότι δεν «κοίταζε τη δουλειά» της, αλλά επέβαλε, σε όποιο περιθώριο κατόρθωνε να διεκδικήσει τη σειρά της διαδικασίας, όπως προβλέπεται, επισημαίνοντας στον πρόεδρο τα λάθη στους χειρισμούς του. Την ίδια ώρα, παρακολουθούσε όλο το δημοτικό συμβούλιο και υπερασπίζονταν συνεχώς συναδέλφους της που στοχοποιούνταν παρά το γεγονός ότι δεν ανήκαν στην παράταξή της. Και μέχρι τέλους διεκδίκησε και εξέφρασε τη δευτερολογία της, παρόλο που κάποια άλλη, θα πνίγονταν από τις ματσό τραμπούκικες συμπεριφορές και θα αποχωρούσε, αφήνοντας στο χάος όλη τη διαδικασία.
Δεν είναι στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά είναι η πρόεδρος της Κοινότητας Αγιάσου, Διαμάντω Ρουγγέλλη. Η οποία, ανέφερε τους λόγους για τους οποίους η κοινότητά της δεν θέλει να γίνει δομή ανήλικων ή ενήλικων αιτούντων άσυλο, έχοντας το θάρρος, παρά την οχλαγωγή και πάλι, να ξεχωρίσει τη θέση της και του συμβουλίου από τις ρατσιστικές φωνές.
Οι αιρετοί λοιπόν απ’ όποια μπάντα και αν στέκονται, όπως οι προαναφερθείσες αυτοδιοικητικές φωνές, μπορούν κι εκείνοι να «μάθουν» να εκφράζονται όπως αναλογεί στη θέση τους και στον τόπο μας.