«Από τη μαμή ως τη λεχώνα» χάνεται ο δρόμος προς τον Παλιό;

Η ιστορία είναι και γνωστή και παλιά. Πλην όμως είναι και αυτή που αποδεικνύει ότι για να γίνει ένα έργο εκτός από χρήματα απαιτούνται και άνθρωποι με κοινή λογική και φυσικά γνώσεις και διάθεση να το υλοποιήσουν.

Ο λόγος για το δρόμο Άγιος Στέφανος – Παλιός, το μοναδικό χωματόδρομο - ντροπή της Λέσβου που οδηγεί σε οικισμό. Ένα δρόμο γνωστό όχι μόνο στους λιγοστούς κατοίκους του οικισμού αλλά και στους εκατοντάδες ντόπιους και επισκέπτες που μέσα από σύννεφα σκόνης αυτόν τον καιρό επισκέπτονται την παραλία της Χρυσής Άμμου.

Κι ενώ χρόνια τώρα χρήματα υπάρχουν μέσω προγράμματος ασφαλτόστρωσης αγροτικών δρόμων επί Δημαρχίας Σπύρου Γαληνού το έργο δεν υλοποιείται ενώ κινδυνεύει και με απέναταξη πλέον αφού υπηρεσίες και φυσικά η προϊσταμένη τους δημοτική αρχή περί άλλων (για μια ακόμα φορά) τυρβάζει!

Η δημοτική αρχή Γαληνού είχε εντάξει σε αυτό το πρόγραμμα ασφαλτόστρωσης αγροτικών δρόμους όπως αυτούς από Κάπη σε Γενί Λιμάνι, από Άγιο Στέφανο σε Παλιό και άλλους. Δρόμους δηλαδή που έπρεπε να φτιαχτούν αλλά που στην ουσία αλλά και τυπικά δεν είναι αγροτικοί αλλά δημοτικοί, που ενώνουν οικισμούς και έχουν κυκλοφορία μεγαλύτερη και βαρύτερη αυτής των αγροτικών δρόμων.

Αυτός ήταν και ο λόγος που η τεχνική υπηρεσία του ενιαίου δήμου Μυτιλήνης όταν προχωρούσε στη μελέτη και δημοπράτηση αυτών των δρόμων (έτσι έγινε με τον δρόμο Κάπη – Γενί Λιμάνι) μαζί με όσα προβλέπονται για αγροτικούς δρόμους πρόσθετε εργασίες (τεχνικά έργα κλπ) που τα πλήρωνε από άλλα χρήματα του Δήμου, έτσι ώστε να γίνει σωστό έργο.

Πριν από τη διάσπαση του Δήμου Λέσβου δημοπρατήθηκε ο δρόμος Αγ. Στέφανος – Παλιός και το έργο ανατέθηκε στην εταιρεία ΤΕΧΝΗΜΑ. Κι από τότε άρχισαν τα προβλήματα. Για να αρχίσει το έργο θα έπρεπε να οριστεί επιβλέπων της Αρχαιολογίας κάτι που καθυστέρησε αρκετά οπότε η εργολαβική εταιρεία επικαλούμενη τους όρους της σύμβασης ζήτησε τη διάλυση της εργολαβίας με σχετική αποζημίωση που καταβλήθηκε από τους δημότες – τα ταμεία του Δ¨ημου.

Με τη δημιουργία των δυο Δήμων, Μυτιλήνης και Δυτικής Λέσβου εκτελεστής του έργου παρέμενε ο (νέος) δήμος Μυτιλήνης ενώ το έργο είναι ενδιαφέροντος του δήμου Δυτικής Λέσβου.

Το έργο ξαναδημοπρατήθηκε από τον δήμο Μυτιλήνης μέσα στο 2020 και εργολάβος αναδείχτηκε ο Παναγιώτης Ζούρος, ο οποίος, διαπιστώνοντας ότι η μελέτη ήταν ανεπαρκής για ένα δρόμο τέτοιας κυκλοφορίας και τέτοιου ανάγλυφου, συνέταξε συγκριτικό πίνακα τον υποίο υπόβαλε για έγκριση στον δήμο Μυτιλήνης προ διμήνου.

Από τότε άρχισε μια διελκυστίνδα μεταξύ των δύο δήμων και της τεχνικής υπηρεσίας του δήμου Μυτιλήνης για το αν θα γίνει τροποποίηση της μελέτης ή όχι και για το πώς θα πληρωθούν οι πρόσθετες εργασίες.

Ο χρόνος περνάει και το γεγονός της εμπλοκής και των δύο δήμων, με τη γνωστή «αγαστή» συνεργασία φαίνεται να έχει θέση σε κίνδυνο την εκτέλεση του έργου.
Ο εργολάβος περιμένει την έγκριση του συγκριτικού πίνακα αλλά και της νέας αποτύπωσης που ζητήθηκα και παραδόθηκε και αυτή ώστε το έργο να εκτελεστεί με σωστό τρόπο.

Όπως λέει δεν θα είχε αντίρρηση να ξεκινήσει τις εργασίες με την υφιστάμενη τεχνική μελέτη, εφόσον φυσικά απαλλαγεί των ευθυνών από ενδεχόμενες κακοτεχνίες και πρόωρες φθορές του δρόμου, που θα οφείλονται ακριβώς στο γεγονός της ανεπαρκούς τεχνικής μελέτης του έργου.

«Το έργο πρέπει να ξεκινήσει με την υπάρχουσα μελέτη. Είναι σοβαρό θέμα και η συνέχιση της κατάστασης. Να προχωρήσει όσο προχωρήσει με τον υπάρχοντα προϋπολογισμό. Αν χαθεί ένας Θεός ξέρει πότε θα ξαναξεκινήσει» λέει στο «Ν» ο Πρόεδρος της Κοινότητας Μανταμάδου Χαράλαμπος Τζελαιδής.