ΡΕΠΟΡΤΑΖ
«Ακριβό μου νεράκι»...για τα χωριά της Λέσβου
Προβληματισμός και αγανάκτηση στους κατοίκους της υπαίθρου του νησιού μας οι οποίοι τις τελευταίες ημέρες λαμβάνουν λογαριασμούς φωτιά για τις καταναλώσεις νερού από τη ΔΕΥΑΛ
Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ Δημοσίευση 21/6/2021
Ολοένα και πιο συχνά τις τελευταίες εβδομάδες, ακούγονται γκρίνιες και διαμαρτυρίες από τους κατοίκους των χωριών της Λέσβου, για αυξημένους λογαριασμούς της ΔΕΥΑΛ, οι οποίοι όπως αναφέρουν εμφανίζουν μεγάλες διαφορές σε σύγκριση με τις προηγούμενες χρήσεις.
Εκτός από την περιοχή της Γέρας, οι αυξήσεις στους λογαριασμούς της οποίας, οφείλονται και σε εξωγενείς παράγοντες, διαμαρτυρίες πολιτών φτάνουν στο τηλεφωνικό κέντρο του «Ν» από δημότες και των δύο δήμων, οι οποίοι σημειώνουν ότι η ΔΕΥΑΛ, επέβαλε αυξήσεις τόσο στο πάγιο όσο και στις κλίμακες των κυβικών του νερού χωρίς να υπολογίσει τις αντιδράσεις των κοινοτήτων και των χωριών.
Αυξήσεις από τις αρχές του χρόνου
Το ιστορικό των αυξήσεων είναι από λίγο έως πολύ γνωστό, καθώς και οι αντιδράσεις που προκάλεσε στη Λεσβιακή ύπαιθρο στις αρχές του χρόνου όταν έγιναν γνωστές.
Ειδικότερα το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΥΑΛ με απόφαση του στα τέλη του 2020, επέβαλε νέα αυξημένα τέλη ύδρευσης και αποχέτευσης από 1-1-2021, καθώς και αυξημένες πάγιες χρεώσεις συνδέσεων και διακοπών. Την απόφαση αυτή ενέκρινε η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Μυτιλήνης κατά πλειοψηφία ενώ καταψηφίσθηκε από τους εκπροσώπους των παρατάξεων Λαϊκή Συσπείρωση και Πυξίδα. Εγκρίθηκε ακόμη κατά πλειοψηφία από το Δημοτικό Συμβούλιο Δυτικής Λέσβου με την αρνητική όμως ψήφο της Λαϊκής Συσπείρωσης των δημοτικών συμβούλων Δ. Βελούτσου, Μ.Τσάκου, Ε.Αλεξίου.
Νέα δεδομένα και μετρήσεις
Σύμφωνα με το νέο τιμολόγιο στην πόλη της Μυτιλήνης η πάγια χρέωση μειώθηκε κατά δύο ευρώ ενώ σε όλες τις άλλες περιοχές του νησιού η πάγια χρέωση αυξήθηκε κατά 3,5 έως 8,5 ευρώ. Παράλληλα η κατώτατη (πάγια) χρέωση έπεσε στα 9 κυβικά από 19 κυβικά κατανάλωσης που ήταν τα προηγούμενα χρόνια.
Οι αυξήσεις δηλαδή στα τιμολόγια της Λεσβιακής υπαίθρου χτύπησαν σε δύο επίπεδα, αναβεζάνοντας στα ύψη τους λογαριασμούς των μικρών και μεσαίων καταναλώσεων. Για παράδειγμα ένα νοικοκυριό με κατανάλωση 19 κυβικών νεκρού, ενώ για ένα τρίμηνο το 2020 πλήρωνε μαζί με το ΦΠΑ περίπου 15 έως 17 ευρώ, το 2021 θα πληρώνει 24 έως 29 ευρώ.
«...για να ελαφρυνθεί η Μυτιλήνη»
Η επίσημη αιτιολογία της διοίκησης της ΔΕΥΑΛ για τις αυξήσεις αυτές, όπως αυτή εκφράσθηκε από τον ίδιο τον πρόεδρο της εταιρείας Γιώργο Φλώρο είναι ότι δεν μπορεί η πόλη της Μυτιλήνης να πληρώνει βαρύ τίμημα για το νερό που καταναλώνει και οι κάτοικοι των χωριών να πληρώνουν λογαριασμούς δυσανάλογα μικρούς συγκριτικά με την κατανάλωσή τους. Το νέο τιμολόγιο, είχε αναφέρει ο Γιώργος Φλώρος, έχει ως στόχο την εξομάλυνση των ανισοτήτων μεταξύ των δημοτικών ενοτήτων, ώστε να υπάρχει ισορροπία και δίκαιοσύνη και οι δημότες να πληρώνουν λογαριασμούς ανάλογα με την κατανάλωσή τους.
«ναι μεν...αλλά»
Σε αυτό τον ισχυρισμό ωστόσο υπάρχει και αντίλογος, ο οποίος αναφέρει πως δεν μπορεί μία δημοτική επιχείρηση κοινής οφέλειας να λαμβάνει αποφάσεις για αυξήσεις σε ένα αγαθό όπως είναι το νερό, σε εποχές δύσκολες όπως αυτή που διανύουμε. Σε κάθε περίπτωση σημειώνεται η ΔΕΥΑΛ θα μπορούσε να βελτιώσει την οικονομικής της κατάσταση, αν υποθέσει κανείς ότι υπάρχει πρόβλημα, με ενέργειες που δεν έχουν εισπρακτικό χαρακτήρα, αλλά ουσιαστικό.
Το ζήτημα των χαλασμένων υδρομέτρων ή των παροχών χωρίς υδρόμετρο σε όλα τα χωριά του νησιού και στους δύο δήμους αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη πληγή της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης και Αποχέτευσης Λέσβου. Ίσως η ΔΕΥΑΛ αντί να επιλέξει την εύκολη λύση των αυξήσεων θα έπρεπε να εξετάσει την άμεση αντικατάσταση των χαλασμένων υδρομέτρων και την τοποθέτηση μετρητών εκεί που δεν υπάρχουν.
Χαλασμένα υδρόμετρα ...ανίατη ασθένεια
Οφείλουμε ωστόσο να αναγνωρίσουμε ότι η παρούσα διοίκηση, έχει ξεκινήσει την προσπάθεια αντικατάστασης των υδρομέτρων και αυστηρών ελέγχων εκεί που απαιτείται.
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε επιπλέον ότι σε πολλά χωριά και οικισμούς του νησιού μας, η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη και είναι δύσκολο να μπει τάξη από τη μια στιγμή στην άλλη. Κήποι και δεκάδες στρέμματα με λαχανικά και δέντρα, ποτίζονται από το νερό της ΔΕΥΑΛ με ελάχιστη χρέωση ή και μηδενική χρέωση, αν πρόκειται για χαλασμένους ή ανύπαρκτους μετρητές. Το φαινόμενο δεν είναι σημερινό. Είναι διαχρονικό και ξεκινά από την εποχή των Καποδιστριακών δήμων ίσως και νωρίτερα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως θα πρέπει να επανεξεταστεί η τιμολογιακή πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα σε συνδιασμό με τον έλεγχο και την αντικατάσταση των χαλασμένων υδρομέτρων.
Δίκαιη κατανομή των βαρών
Για παράδειγμα υπάρχουν χωριά και οικισμοί στο νησί μας με ελάχιστο κόστος λειτουργίας δικτύων ύδρευσης, αφού υδρεύονται από πηγές με φυσική ροή και δεν έχουν δίκτυα βιολογικού καθαρισμού. Τα χωριά αυτά είναι μάλλον άδικο επιβαρύνονται με τα ίδια αυξημένα τέλη όπως άλλες περιοχές οι οποίες εξυπηρετούνται από 2 ή και 3 γεωτρήσεις προκειμένου να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες τους.
Η διάθεση ποσού 60.000 ευρώ, σύμφωνα με πληροφορίες για την αγορά μιας πρώτης παρτίδας νέων υδρομετρητών είναι θετική, όμως δεν αρκεί.
Θα πρέπει να επεκταθεί, το ταχύτερο δυνατό ώστε οι παροχές νερού της ΔΕΥΑΛ σε όλο το νησί να διαθέτουν μετρητές. Με τον τρόπο αυτό, θα αυξηθούν τα έσοδα της εταιρείας, θα πληρώνουν οι δημότες τα τέλη που αντιστοιχούν στις καταναλώσεις τους και δεν θα απαιτούνται νέες επιβαρυντικές για τους δημότες, προσαρμογές των τιμολογίων.