Μεγάλη θλίψη προκαλεί η είδηση του θανάτου του σπουδαίου συνθέτη,σε ηλικία 91 ετών, ο οποίος άλλαξε τον ρου της μουσικής ιστορίας.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ καλλιτέχνης έφυγε από τη ζωή χθες το βράδυ στη Ρώμη, ενώ, όπως ανακοινώθηκε, η κηδεία του θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο από σεβασμό στην διακριτικότητα που χαρακτήριζε τη ζωή του θρύλου της μουσικής.

Ο Ένιο Μορικόνε υπήρξε συνθέτης μερικών από τα πιο εμβληματικά soundtrack στην ιστορία του κινηματογράφου, ενώ η καριέρα του συνδέθηκε με τα σπουδαία σπαγγέτι γουέστερν, αλλά και επιτυχίες του σινεμά όπως το «Σινεμά Ο Παράδεισος».

Γεννημένος στις 10 Νοεμβρίου του 1928, ο Ιταλός συνθέτης, μαέστρος, και ενορχηστρωτής είχε μια εξαιρετικά επιτυχημένη καριέρα επτά, περίπου, δεκαετιών, ενώ έγραψε μουσική για περισσότερες από 500 ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, καθώς και σύγχρονα μουσικά έργα.

Το όνομά του συνδέθηκε με την ιστορική περίοδο των σπαγγέτι γουέστερν και τον σκηνοθέτη Σέρτζιο Λεόνε, ενώ βραβεύτηκε με δύο Όσκαρ, τρία Γκράμι, τρεις Χρυσές Σφαίρες, έξι BAFTA, δύο βραβεία ευρωπαϊκού κινηματογράφου και έναν Χρυσό Λέοντα.

Ανάμεσα στις πιο σημαντικές δουλειές του ήταν η μουσική για ταινίες όπως The Good, the Bad and the Ugly,  A Fistful of Dollars, Once Upon a Time in the West , Once Upon a Time in America, Cinema Paradiso, The Thing, The Mission, The Untouchables, Bugsy, The Hateful Eight.[5]

Εκτός από τη συνεργασία του με σπουδαίους σκηνοθέτες όπως ο Σέρτζιο Λεόνε, ο Τζουζέπε Τορνατόρε, ο Μπράιαν ντε Πάλμα, ο Όλιβερ Στόουν, ο Τζον Κάρπεντερ και ο Κουέντιν Ταραντίνο συνέθεσε μουσική ακόμη και για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978.

Η τεράστια επιρροή του Ένιο Μορικόνε δεν περιορίζεται στον χώρο των soundtracks, αλλά σε πολλά άλλα είδη μουσικής, ενώ δεν είναι λίγοι οι καλλιτέχνες της rock, της metal και της pop που τον έχουν χαρακτηρίζει ως πηγή έμπνευσης.

Ιδιαίτερα η μουσική που έγραψε για τα σπαγγέτι γουέστερν έχει επηρεάσει ολόκληρες γενιές μουσικών της Americana, της Country, της Surf και του Garage, ενώ είναι γνωστό ότι οι Metallica, εδώ και δεκαετίες χρησιμοποιούν το “The Ecstasy of Gold ” ως τη μόνιμη εισαγωγή στις συναυλίες τους.