Ιστορίες από τον Ασώματο με την γραφίδα του Μιχάλη Πολυπαθέλλη

Σε μια συνέντευξη γεμάτη νοσταλγία, ανθρωπιά και γνήσια αγάπη για τον τόπο του, ο πρώην δήμαρχος Ευεργέτουλα Μιχάλης Πολυπαθέλης μίλησε στο «Ν» 99 fm για την πρώτη του συγγραφική προσπάθεια, το βιβλίο «Ο Ζορμπάς στον Ασώματο και άλλες ιστορίες». Με φόντο το αγαπημένο του χωριό, τον Ασώματο, ο κ. Πολυπαθέλης περιέγραψε πώς οι μνήμες, οι άνθρωποι και η ιδιαίτερη λαλιά του τόπου έγιναν η πηγή έμπνευσης για ένα έργο που, όπως είπε, γράφτηκε «για να μείνει κάτι πίσω».

«Το βιβλίο είναι μια συλλογή από 46 μικρές ιστορίες», ανέφερε, «στιγμές και συμβάντα που έζησα ή άκουσα από τους παλαιότερους, με ψήγματα αλήθειας, χωρίς να εκθέτω κανέναν». Μέσα από τις αφηγήσεις του επιχειρεί να αποτυπώσει τον χαρακτήρα των ανθρώπων του Ασώματου, τις εύστοχες ατάκες τους και το γνωστό σε όλους τους Λέσβιους «πθίτκο» – το πείραγμα με χιούμορ, αλλά και με παιδευτική διάθεση. «Αυτό το πνεύμα ήθελα να το κρατήσω ζωντανό», είπε. «Ο αυτοσαρκασμός είναι γενναιότητα. Οι άνθρωποι του χωριού μου ήξεραν να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες με χαμόγελο».

Στο βιβλίο, όπως εξήγησε, ξεχωρίζει ιδιαίτερα το διήγημα «Το ατέλειωτο σπίτι», μια συγκινητική ιστορία για μια οικογένεια που μόχθησε να χτίσει ένα σπίτι για τα παιδιά της, τα οποία τελικά μετανάστευσαν στο εξωτερικό, αφήνοντάς το για πάντα άδειο. «Το σπίτι αυτό υπάρχει ακόμη», σημείωσε, «και κάθε φορά που το βλέπω, θυμάμαι τη δύναμη και την αγωνία αυτής της οικογένειας». Άλλες ιστορίες, όπως εκείνη του παλιού διαχειριστή του συνεταιρισμού που φύλαγε τα έγγραφα σε ένα σακί, φωτίζουν την απλότητα και τη σοφία της λαϊκής ζωής μιας άλλης εποχής.

Η αφορμή για τη συγγραφή ήρθε, όπως αποκάλυψε, τα χρόνια που έμεινε στο χωριό μετά από ατύχημα που είχε. «Καθόμουν καθημερινά στο καφενείο με τους γέροντες και άκουγα ιστορίες που θα χάνονταν. Έπρεπε να τις γράψω πριν σβήσουν μαζί τους». Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι δίστασε αρχικά, καθώς δεν ήθελε να θίξει κανέναν, αλλά τελικά αποφάσισε πως όφειλε να αποδώσει το πνεύμα και τη γλώσσα της τοπικής κοινωνίας, η οποία, όπως είπε, «σβήνει μαζί με τους ανθρώπους της».

Μιλώντας με συγκίνηση για το χωριό του, τόνισε πως σήμερα στον Ασώματο μένουν περίπου 110 κάτοικοι, με ελάχιστα παιδιά. «Κάποτε είχαμε πάνω από εκατό παιδιά στα σχολεία. Τώρα δεν έχουμε ούτε σχολείο, ούτε γιατρό, παρότι πάνω από τριάντα γιατροί κατάγονται από τον Ασώματο». Παρόλα αυτά, ο ίδιος ζει μόνιμα εκεί τα τελευταία χρόνια και δηλώνει ευτυχισμένος. «Περνάω όμορφα, βρίσκω τις παρέες μου, μιλάμε, γελάμε, θυμόμαστε. Το καλοκαίρι το χωριό γεμίζει ξανά ζωή».

Η παρουσίαση του βιβλίου πρατοποιήθηκε την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου στις 7 το απόγευμα από τον Σύλλογο Πολιτικών Συνταξιούχων Λέσβου, στη Γενική Γραμματεία Αιγαίου, με τη συμμετοχή των φιλολόγων Αναστασίας Κατσούρη και Μαρίας Παπάλα, και συντονιστή τον πρόεδρο του Συλλόγου, Παναγιώτη Γιαννίκο. 

Ο Μιχάλης Πολυπαθέλης, ως παλιό αυτοδιοικητικός της Λέσβου  δεν απέφυγε να σχολιάσει και τα ζητήματα της αυτοδιοίκησης. Θύμισε με νοσταλγία την εποχή του Δήμου Ευεργέτουλα, τότε που, όπως είπε, «η επαφή με τους πολίτες ήταν καθημερινή». Αντίθετα, σήμερα, θεωρεί πως «οι μεγάλες αποστάσεις και η συγκέντρωση των δήμων έχουν κάνει τα πράγματα απρόσωπα». «Οι κοινοτάρχες απορροφούν τη δυσαρέσκεια των πολιτών χωρίς να έχουν τα εργαλεία να δράσουν», υπογράμμισε, εκφράζοντας τη λύπη του για την απόσταση που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στις τοπικές αρχές και τις μικρές κοινότητες.