ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Ένα σπίτι με ψυχή: Η πρώτη Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης στη Λέσβο
Η πρωτοβουλία της «Κυψέλης» αποτελεί πρότυπο για ένα μέλλον όπου κανείς δεν θα είναι αποκλεισμένος
Γράφει η ΑΝΘΗ ΠΑΖΙΑΝΟΥ Δημοσίευση 28/4/2025

Μια ήσυχη γειτονιά της Λέσβου φιλοξενεί από τον περασμένο Μάρτιο ένα πραγματικό σπίτι για έξι ενήλικα άτομα με νοητική αναπηρία που ζουν πλέον με αξιοπρέπεια, ασφάλεια, φροντίδα και -πάνω απ’ όλα- αγάπη.
Η πρώτη Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης (ΣΥΔ) του νησιού είναι γεγονός, καρπός της ακούραστης προσπάθειας της ΑΜΚΕ «Κυψέλη» και πολλών συνοδοιπόρων που δεν σταμάτησαν να πιστεύουν σε αυτό το όραμα.
Ένα σπίτι για όσους το χρειάζονται
«Είναι το σπίτι τους», μας λέει συγκινημένη η Βάνα Αλατερού, πρόεδρος της «Κυψέλης». Η Στέγη δεν είναι ούτε ίδρυμα, ούτε μονάδα νοσηλείας. Είναι ένα κανονικό σπίτι, όπου άνθρωποι που δεν μπορούν να ζήσουν αυτόνομα βρίσκουν την αγκαλιά που χρειάζονται. «Ορισμένοι φιλοξενούμενοι έχουν χάσει τους γονείς τους. Άλλοι έχουν φροντιστές υπερήλικες, ή μεγαλώνουν σε μονογονεϊκές οικογένειες που αδυνατούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες της καθημερινότητας», εξηγεί.
Η Στέγη φιλοξενεί έξι ωφελούμενους και λειτουργεί αδιάκοπα, με φροντιστές, νοσηλεύτρια και συντονίστρια, ενταγμένη σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ μέσω της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου μέχρι το 2029. Οι ανάγκες όμως ξεπερνούν τις δυνατότητες. «Υπάρχει λίστα αναμονής. Μας παίρνουν από όλη την Ελλάδα… ακόμη και από την Αθήνα και τη Χίο», λέει η κ. Αλατερού.
Τρία χρόνια και αμέτρητες ώρες προσφοράς
Το κτήριο ενοικιάστηκε το 2022, όμως οι προσπάθειες είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Η εύρεση του κατάλληλου χώρου, οι παρεμβάσεις για να πληρούνται οι αυστηρές προδιαγραφές, η αναμονή της πρόσκλησης για ένταξη στο ΕΣΠΑ… Όλα αυτά έγιναν με κόπο και πίστη, σε μια πορεία που κράτησε πάνω από τρία χρόνια. «Δεν σταματήσαμε καθόλου», μας λέει η κ. Αξιώτου, εκπρόσωπος του ΔΣ. «Η αγωνία όλων μας είναι: τι θα γίνουν τα παιδιά όταν δεν θα είμαστε εμείς εδώ;».
Η κ. Αλατερού με προσωπική εμπειρία και μητέρα παιδιού με βαριά νοητική αναπηρία, γνωρίζει τη σημασία της στήριξης. «Ο σύζυγός μου έφυγε ξαφνικά. Έμεινα μόνη. Και τότε η ανάγκη έγινε ακόμα πιο πιεστική».
Καθημερινότητα με αξιοπρέπεια και χαρά
Κάθε πρωί, ένα μικρό βανάκι μεταφέρει τους φιλοξενούμενους στο Κέντρο Διημέρευσης της «Κυψέλης» όπου ακολουθούν το πρόγραμμά τους: εκπαιδευτικό, θεραπευτικό και ψυχαγωγικό. Το μεσημέρι επιστρέφουν στη ΣΥΔ, στο δικό τους σπίτι.
Οι ωφελούμενοι απολαμβάνουν τον προσωπικό τους χώρο, φαγητό φτιαγμένο με φροντίδα και συμμετοχή σε δημιουργικές δραστηριότητες. Όπως η Μαρία, με το εκπληκτικό χάρισμα να θυμάται ημερομηνίες εορτών και γεγονότων από το 1924 και να μπορεί να τις βρει ως και το 2099. Μπορεί να βρει την ημέρα γέννησής σου μόλις της πεις ημερομηνία, ενώ ξέρει αμέτρητους στίχους τραγουδιών.
«Τα παιδιά είναι ευτυχισμένα. Η αλληλεπίδραση μεταξύ τους τα έχει αλλάξει», σημειώνει η πρόεδρος. Δεν είναι μόνο οι ωφελούμενοι που κερδίζουν· και οι εργαζόμενοι μαθαίνουν πολλά, όπως λέει ο διευθυντής της Στέγης και κοινωνικός λειτουργός Γιάννης Δαγκλής. «Μαθαίνουμε από αυτούς. Η αγάπη που προσφέρουν, χωρίς δόλο, είναι ανεκτίμητη» μας λένε οι φροντίστριες που μεριμνούν για την καθημερινότητα των ωφελούμενων.
Η Κυψέλη δεν σταματά εδώ. «Θέλουμε να δημιουργήσουμε και άλλες ΣΥΔ. Έχουμε οικόπεδο, αλλά χρειαζόμαστε πόρους και στήριξη από την Περιφέρεια και τον Δήμο», λέει η πρόεδρος. «Ελπίζουμε να ενταχθούμε ξανά σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ και να συνεχίσουμε».
Η πρώτη ΣΥΔ στη Λέσβο είναι μια νίκη της ανθρωπιάς απέναντι στην αδιαφορία, μια ελπίδα για εκατοντάδες οικογένειες που ψάχνουν μια απάντηση στην αγωνία τους.