Βιβλία Λέσβιων Συγγραφέων
Γράφει η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΔΑΦΙΩΤΗ*
Δημοσίευση 5/10/2024
Από όλες τις προτάσεις σας έχουμε σήμερα! Βιβλίο για παιδιά, μυθιστόρημα και βιβλίο με συνταγές! Γιατί οι Λέσβιοι γράφουμε για όλους και για όλα!
Η σοφία του Αισώπου – Ο παραμυθένιος κόσμος του Αισώπου σε ποίηση, μουσική και τραγούδια, ένα βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε, για παιδιά από 6 ετών, μα και για όλους όσους αγαπούν τους μύθους του Αισώπου! Τα κείμενα είναι του Γιάννη Παπάνη και της Μίνας Καραγιαννάκου, η εικονογράφηση του Αντώνη Κυριαζή, η μελοποίηση του Νίκου Τσιριγώτη και ο πρόλογος του Παναγιώτη Σκορδά. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μένανδρος.Στην ολότητα των συντελεστών δηλαδήΛεσβιακήπαραγωγή, θα πω! Περιλαμβάνει κωδικό με την μουσική και τις παρτιτούρες! Μου άρεσε και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα! Καλοτάξιδο να είναι!
Περιγραφή: Το βιβλίο που κρατείς, ειν’ αλλιώτικο, θα δεις. Έχει μέσα παραμύθια, που σου λένε πάντα…αλήθεια!Ειν’ γραμμένο σε στιχάκια, πού ‘ χουν γίνει τραγουδάκια. Με ωραίες μουσικές και εικόνες μαγικές. ( Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Αναζητώντας εμένα,της Στέλλας Πετρίδου, το νέο κοινωνικό μυθιστόρημα της κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ελκυστής. Καλοτάξιδο και καλοδιάβαστο να είναι.
Περιγραφή:Ένα τροχαίο ατύχημα ανατρέπει από τη μια στιγμή στην άλλη την ήρεμη ζωή της Ελπίδας. Τίποτα πια δε μοιάζει το ίδιο. Το παρόν της σημαδεύεται από ηθικούς φραγμούς και συνειδησιακά διλήμματα. Ένας κρυφός Γολγοθάς ορίζεται η πορεία της στο μέλλον, που δημιουργεί εις βάρος της περισσότερους ηθικούς φραγμούς και περισσότερα αβάσταχτα συνειδησιακά διλήμματα.Άραγε, θα καταφέρει να βγει νικήτρια στο τέλος της ανηφοριάς; Αυτό θα εξαρτηθεί από την κόρη της Χριστίνα, την έφηβηηρωίδα αυτής της παράξενης ιστορίας, όταν εντελώς στα ξαφνικά θα έρθει κι εκείνη αντιμέτωπη με τη δική της ανηφοριά και τον δικό της προσωπικό Γολγοθά.Μέσα από τις πυκνές σελίδες του κρυφού της ημερολογίου ξετυλίγεται η προσωπική της μαρτυρία και ο διαρκής της αγώνας για την αναζήτηση, την εύρεση, αλλά και την κατάκτηση της μίας και μοναδικής αλήθειας της ζωής της.
Μοναξιά, προδοσία, ερωτική απογοήτευση, περιθωριοποίηση, εξαπάτηση, παράνομη υιοθεσία, χρηματικός και ψυχολογικός εκβιασμός, φιλικές και οικογενειακές προστριβές είναι μερικά από τα θέματα που αναπτύσσονται στο βιβλίο αυτό, που στόχο έχει την ανάδειξη της μεγάλης αξίας της αγάπης και της συγχώρεσης στη ζωή του ανθρώπου, που είναι και εντέλει το κλειδί για την κατάκτηση της πραγματικής ευτυχίας.
Ούζου Εγκώμιων- Για Μερακλήδες Μόνο, του Στρατή Πανάγου, για τους λάτρεις του ούζου! Μας λέει λοιπόν ο συγγραφέας μεταξύ άλλων:
Τα πρώτα αποστάγματα ήταν από τα στέμφυλα, δηλαδή τα υπολείμματα από το πάτημα των σταφυλιών για να πάρουν τον μούστο για κρασί. Είναι δε αυτά τα υπολείμματα τα τσαμπιά και οι πέτσες από τις ρόγες. Αυτά λοιπόν τα έβαζαν στο καζάνι και το υγρό που έπαιρναν με διπλή απόσταξη από τα στέμφυλα λεγόταν στεμφυλόπνευμα ή κοινώς σούμα. Κατά την πρώτη απόσταξη πρόσθεταν σπέρματα άνισου και μάραθου. Κατά την δεύτερη, πρόσθεταν μια σειρά αρωματικών υλών όπως ζιγκίβερη (πιπερόριζα), καρδάμωμον (κακουλές), μοσχοκάρυδα, άνισον το αστεροειδές, μαστίχη, άνθηκινναμώμου (άνθη κανέλλας), ρίζα σαπωνόφυτου (τσουένι).Στις μέρες μας τέτοιο ούζο δεν κυκλοφορεί. Σήμερα το στεμφυλόπνευμα έχει αντικατασταθεί από καθαρό οινόπνευμα προερχόμενο από σταφίδες, πράγμα που το βρίσκω πολύ έντιμο και καθαρό, οι δε αρωματικές ύλες από καθαρά αρωματικά έλαια.
Η ιστορία της ονομασίας του ούζου έχει ως εξής: Το πρώτο φορτίο με τσίπουρο ή ρακή έφυγε για τη Μασσαλία κάπου στα 1800 από τον Τίρναβο, αλλά και από το Πλωμάρι. Το καράβι μετέφερε επίσης λάδι και σαπούνι. Τα εμπορεύματα περνούσαν τράνζιτο (μεταφόρτωση) στην Γένοβα. Γράφει λοιπόν, ο Ιταλός τελώνης, πάνω στα βαρέλια «USOaMarcella». Δηλαδή να χρησιμοποιηθεί-καταναλωθεί στην Μασσαλία. Όταν τα παρέλαβε ο Γάλλος τελώνης κατάλαβε ότι αυτό το προϊόν ήταν USO για την Μασσαλία! Έτσι η επόμενη παραγγελία εκτός από την ποσότητα λαδιού και σαπουνιού είχε και βαρέλια USO. Οι Έλληνες έτριβαν τα χέρια τους. Μια λέξη με τρία γράμματα εύηχη, εύχρηστη, λατινογενής, άρα άκρως εμπορική. Λοιπόν ούζο παραγγείλατε, ε; Ούζο θα σας στείλουμε!
Τώρα, δυο λόγια για τη λέξη ρακή. Ελληνικότατη πέρα για πέρα. Προέρχεται από την λέξη ράκος, πληθυντικός τα ράκη, τα στέμφυλα που λέγαμε πιο πάνω, τα υπολείμματα από τα σταφύλια, τα κουρέλια. Αυτά τα λίγα περί ρακής και ούζου.
Τώρα κάτι ωραία και ρομαντικά που λένε στην Μυτιλήνη: «ΟΥΖΟ = ΟΥ ΖΩ = ΔΕΝ ΖΩ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟ» είναι φιλοσοφικό και κουβέντες της παρέας. Της παρέας που φτιάχνει το ούζο, το πίνει με ρέγουλο, με καλό μεζέ, χωρίς παγάκια. Όταν το ούζο έρθει σε επαφή με τον πάγο ή το βάλουμε στο ψυγείο τα αιθέρια έλαια της ανηθόλης (του γλυκάνισου) ψύχονται και δημιουργούν κρυστάλλους οι οποίοι μας προκαλούν ξινίλες, καούρες και πονοκέφαλο και αδικούμε και τους μεζέδες γιατί νομίζουμε ότι αυτοί τα προκαλούν.
Τι να κάνουμε όμως που το θέλουμε να είναι δροσερό το ουζάκι που πίνουμε; Απλά στο ποτήρι ή στην καράφα με το νερό βάζουμε όσα παγάκια θέλουμε, αλλά ποτέ απευθείας πάγο στο ούζο. Αυτό είναι το πρώτο από τα πέντε «δεν πρέπει» που πρέπει να τηρούμε για να το απολαμβάνουμε και να αποφεύγουμε τις παράπλευρες απώλειες.
Δεύτερο, δεν το πίνουμε σε ποτήρια με μεγάλο στόμιο γιατί μπαίνει και η μύτη μας μέσα και εισπνέοντας τις αναθυμιάσεις του αλκοόλ μεθάμε γρηγορότερα. Στη Μυτιλήνη οι γνωστές το πίνουν στα «κανονάκια», τα ποτήρια με στενό στόμιο και τον «κλέφτη» πάτο.
Τρίτο, το ποτήρι μας πρέπει να αδειάζει και μετά να το ξαναγεμίζουμε. Έτσι μπορούμε να ελέγχουμε την αναλογία ούζου-νερού, μιας και ο καθένας έχει την δική του γεύση και αναλογία και δεν είναι ευγενικό να βάζουμε εμείς ούζο στον άλλον για τον ίδιο λόγο.
Τέταρτο, ούζο χωρίς μεζέ δεν νοείται. Εδώ έχουμε και τις ταξικές διαφορές του ούζου, που έχουν περισσότερη σχέση με την ώρα παρά με τους μεζέδες και την ποικιλία τους. Το «καλό» ούζο πίνεται χειμώνα – καλοκαίρι, το μεσημέρι, αλλά λόγω υποχρεώσεων το έχουμε συνδυάσει με βραδινή έξοδο ή διακοπές. Κι εδώ προκαλείται η σύγχυση και παρανόηση, ότι το ούζο πίνεται το καλοκαίρι. Ουδέν αν αληθέστερο τούτου, γιατί τους καλύτερους ουζομεζέδες τους βρίσκονται από Οκτώβριο μέχρι Απρίλιο και εννοούμε πρωτίστως ότι βγαίνει από την μαμά θάλασσα.
Προσέξτε οικολογική συνείδηση γέρου ψαρά πριν μας βομβαρδίσουν με «μη» και «δεν κάνει» οι ιχθυολόγοι και οι άλλοι επιστήμονες.
- Στρατή, παιδί μου, τα θαλασσινά δεν τα ψαρεύουμε τους μήνες που δεν έχουν «ρο».
- Δηλαδή;
- Τους μήνες Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο αυτά αναπαράγονται και δεν πρέπει να καταστρέφουμε τον γόνο, γιατί στο τέλος δεν θα έχουμε καθόλου όστρακα.
Το πέμπτο «δεν πρέπει» αναφέρεται σε μια περίεργη όσο και αγαπημένη συνήθεια των νεοελλήνων. «Θαύμα τα μεζεδάκια, μούρλια το ουζάκι, να πιούμε και μια μπίρα να δροσιστούμε». Μεγάλο Λάθος! Τα ποτά που περιέχουν ανθρακικό μαζί με αλκοόλ, τα πίνουμε πρώτα και ποτέ τελευταία, γιατί το ανθρακικό επιταχύνει την απορρόφηση του αλκοόλ στο αίμα με αποτέλεσμα να μας ‘’αποτελειώνει’’.
Τέλος, όταν βλέπουμε στο μπουκάλι την λέξη «Ούζο» αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον 20% του περιεχομένου είναι απόσταγμα. Όταν όμως γράφει «Ούζο αποταγμένο» τότε το περιεχόμενο είναι 100% προϊόν απόσταξης.