Τεράστιες οι αντοχές του ανθρώπου.

Πείνα, δίψα, πόλεμο, κακίες, αδικίες, ηγέτες, τελειωμό δεν έχει ο κατάλογος.
-Το τι νταγιαντά ο άνθρωπος, ούτε ο Θεός το ξέρει, έλεγε η γιαγιά Δαμασκηνή, όταν ερχόταν τα δύσκολα κι’ έπαιρνε κουράγιο απ’ τα λόγια της τα ίδια.
Γύρω στο ’60, υπήρχαν στη Κουμιδιά κάτι ταλαίπωροι που έκαναν ότι θελήματα βάλει ο νους σου.
Χαμάληδες τους λέγαμε.
Ένας απ’ αυτούς ,ήταν ο φίλος μου του Γιουργιέλ’
Κοντός, μαυριδερός , στραβομούτσουνος, λιγομίλητος, κούτσαινε και λίγο.
Χειμώνα-καλοκαίρι με τα ίδια ρούχα και μ’ ένα ζευγάρι παπούτσια που αντί για σόλες είχαν μια φαγωμένη λινάτσα.
Κανείς δεν ήξερε τη ρίζα του.
Απλά ήταν «από απέναντι»
Τριγυρνούσε απ’ το πρωί στο στην Κουμιδιά και στο Μπάς-Φανάρι και κάθε τόσο ρώταγε τους μαγαζάτορες:
- Κανά χουσμέτ’, θείο;
Έτσι ψευτοζούσε.
Έκανε τα πάντα του Γιουργιέλ’, ακόμα και βόθρους άδειαζε.
Κάποια μέρα, ούτε μίλαγε ούτε κουνιόταν.
-Τι έχ’ς Γιουργιέλ’;
-Να του πουδάρι μ’ πουνά..
Κοιτώ και βλέπω ένα πόδι μελανό και κάτι μεταλλικό να εξέχει από τη φτέρνα.
Να μην τα πολυλογώ, πάμε στο Βοστάνειο.
Βλέπω το γιατρό να γουρλώνει τα μάτια, να παίρνει κάτι εργαλεία και να βγάζει από την πατούσα του…. μια μπανέλα ομπρέλας.
-Τι είναι τούτο ρε Γιώργο; Δεν κατάλαβες τίποτα;
-Χαμπάρ’ δε πήρα.
Ο γιατρός, του έκανε τα δέοντα, μονολογώντας:
-Τελικά ο άνθρωπος, έχει απίθανες αντοχές… Θηρίο είναι..
Κάθε φορά, μα λέμε κάθε φορά, που βλέπω η διαβάζω ειδήσεις, μου έρχονται στο νου τα λόγια του γιατρού με τα γουρλωμένα μάτια.
Απίθανες οι αντοχές του ανθρώπου!!
Ακούς το δεξιό γόνο να δηλώνει πως «θα μπλοκάρω την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ», να χειροκροτεί όρθια η Ν.Δ. και την ίδια στιγμή, ο πρώτη φορά αριστερός να δηλώνει χαρούμενος, πως « η είσοδος τους στο ΝΑΤΟ, εδραιώνει την ειρήνη στην περιοχή» και όρθιοι να χειροκροτούν τώρα, οι ..αριστεροί.
Και ο Ζουράρις να χειροκροτεί και τους δυο.
Κι’ όμως αντέχεις.
Βλέπεις τον απόφοιτο του Χάρβαρντ μαζί με τον Άδωνη να είναι σε παζάρια με τον Ψαριανό και ο άλλος, ο καταληψίας, να προτείνεται για Νόμπελ Ειρήνης και λες τέτοιο καζίκι αντέχεται;
Κι’ όμως το αντέχεις.
Ακούς όλους να βρίζουν το ΣΥΡΙΖΑ, να αποχωρεί ο Καμμένος από την κυβέρνηση και λες τώρα τελειώσανε τα ψέματα, Αλέξη
Και βλέπεις να διαλύονται οι ΑΝΕΛ, να στερεύει το Ποτάμι και όσοι σκυλόβριζαν το ΣΥΡΙΖΑ να του δίνουν μια ψήφο εμπιστοσύνης, να με το συχώριο.
Και το αντέχεις..
Βλέπεις τον Κούλη σε περιοδεία και ακούς μια όμορφη μαμά να του λέει «τι γκόμενος είσαι εσύ!!», ξανακοιτάς τον Κούλη στα μάτια και μονολογείς:
-Πρέπει να πάω για καταρράκτη..
Και πάλι αντέχεις.
Ακούς πως ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κάνει ανοίγματα σε αριστερούς και προοδευτικούς και λες «άντε Λαφαζάνη σου έφεξε»
Και βλέπεις το γραμματέα της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ Μωραΐτη υπουργό, τον Τόλκα, κυβερνητικό εκπρόσωπο του ΓΑΠ, υπουργό, τον Ελασίτη Κουϊκ, υπουργό, και τον αντάρτη Δανέλλη πρώτη μούρη στην πρώτη φορά αριστερά, πας να πάρεις τα χάπια σου και σε αποτελειώνει ο Μπαλάφας:
-Καλοδεχούμενος ο Γ. Παπανδρέου στο ΣΥΡΙΖΑ.
Και καπάκι, βλέπεις το Μηλιό στο ΚΚΕ και το Ρωμανιά να φτιάχνει κόμμα και λες τέλειωσα.
Και όμως, αντέχεις ρε φίλε!
Ο δολοφόνος Ρουπακιάς αποφυλακίζεται, η δύστυχη καθαρίστρια με τα 13 παιδιά φυλακίζεται, η Χ.Α. επί τρία χρόνια «δικάζεται» και ακόμα εξετάζονται όσοι είδαν το φονικό κι’ εσύ αντέχεις.
Βλέπεις το Λαγό βουλευτή, το Μιχαλολιάκο αρχηγό του τρίτου κόμματος, το Ντάνο συγγραφέα, τον Τσουκαλά υποψήφιο της Ν.Δ., διαβάζεις πως βγαίνουν σε ηλεκτρονικό πλειστηριασμό 400 πρόβατα και λες «άντε γειά»
Και όμως αντέχεις βρε θηρίο!
Μια απορία έχω..
Ο χαμάλης του Γιουργιέλ’, αν ζούσε, θα τα άντεχε όλα τούτα, όσο άντεξε τη μπανέλα στο ποδάρι του;
Λες όλα τούτα να συμβαίνουν, απλά και μόνο επειδή «αντέχουμε»;
Μπορούμε βέβαια να αναφωνήσουμε όλοι μαζί, αυτό που είπε του Γιουργιέλ’ στο γιατρό.
-Δε το πήρα χαμπάρι.
Και να πάμε για ρακιά.