ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Καλοκαίρι χωρίς Πλωμάρι… δεν γίνεται!
Oύζο, λάδι, και σαπούνια σε μια ιστορία αιώνων «δένει» με την αρχιτεκτονική, το φυσικό τοπίο, τη ναυπηγική παράδοση και «χτυπά» Α εθνική στο σκάκι!
Γράφει η ΑΝΘΗ ΠΑΖΙΑΝΟΥ Δημοσίευση 7/6/2024

Γιατί να πάμε στο Πλωμάρι; Ντόπιοι, αιρετοί, και τουρίστες απαντούν στην κάμερα του «Ν» κατά το μικρό οδοιπορικό μας στον αγαπητό προορισμό, ο οποίος γνωρίζει μεγάλη άνθιση, αλλά και οικοδομική ανάπτυξη… σε βαθμό παρεξήγησης (!) τα τελευταία χρόνια.
Η καλοκαιρινή σεζόν έχει ανοίξει για τα καλά, και οι καλαίσθητες παραλίες, γνωστές και άγνωστες, τα μουσεία του ούζου, του λαδιού και του σαπουνιού, τα τουριστικά καταστήματα, τα παραδοσιακά και τα σύγχρονα καφενεία, ο Πλάτανος, και τα σοκάκια με τη σπουδαία αρχιτεκτονική, η δραστηριότητα με τη μεγάλη ιστορία περιμένουν τον κόσμο να τα ανακαλύψει, ανάμεσα σε διακοπές, ημερήσιες εκδρομές, γευστικά πρωινά και τραπεζώματα φίλων.
Πηγαίνοντας προς Πλωμάρι συναντάμε δεξιά, στον οικισμό Τρύγονα, το Μουσείο Λαδιού της οικογένειας Πρωτούλη.
Πρώτος σταθμός το Μουσείο Βαρβαγιάννη, της ομώνυμης ποτοποιίας με την γνώριμη μπλε ετικέτα που «βγήκε» στον κόσμο, με τους απογόνους Βαρβαγιάννηδες, τον κ. Στάθη και τον Γιάννη να μας ξεναγούν και να μαθαίνουν και σ’ εμάς τους ντόπιους και τις ντόπιες πώς να πίνουμε ούζο.
Μία βουτιά στην παραλία του Αγίου Ισιδώρου, ένα χτένισμα στο νέο κομμωτήριο της Νατάσσας Αντωνακέλλη, και μετά βόλτα στην παραλιακή οδό που οι εθελόντριες Ραφαέλα και Νικολέτα είχαν την ιδέα να πάρουν πινέλα και μπογιές και με τον νέο μόλις 32χρονο πρόεδρο του Πλωμαρίου, Μιχάλη Τετώνη να φτιάξουν μια ομάδα και να φιλοτεχνήσουν τη βόλτα με ρητά αγαπημένα… «Το καλοκαίρι περνάει απ’ το Πλωμάρι». Με συνοδηγό τη θάλασσα φτάνουμε στο λιμάνι και ψάχνουμε το καϊκι «Αγιος Νικόλαος» που έσωσε από του χάρου τα δόντια μαζί με τη ναυπηγική παράδοση του Πλωμαρίου ο Σύλλογος «Το Πόλιον», αναμένοντας την ημερίδα που ετοιμάζει για τη ναυτοσύνη της περιοχής, αλλά και του Αιγαίου, όπως μας λέει η πρόεδρος, Μυρσίνη Βαρτή Ματαράνγκα.
Στην πιάτσα των ταξί, κανονίζουμε την επόμενη εκδρομή για μπάνιο και φαγητό στη Μελίντα και μαθαίνουμε… τι «παίζει». Προχωράμε ευθεία για να ανέβουμε στο κτήριο της Λέσχης Πλωμαρίου Βενιαμίν ο Λέσβιος, εκεί που η ιστορία είναι ζωντανή, αλλά και ψηφιοποιημένη, όπως μας εξηγεί ο πρόεδρός της, Θεολόγος Πατερέλης, και η Λέσχη έτοιμη να φιλοξενήσει μία σημαντική ημερίδα με ακαδημαϊκούς, αλλά και άλλες δράσεις, το φεστιβάλ AegeanDocs, προβολές ντοκιμαντέρ και εκδηλώσεις, με θέα το λιμανάκι. Καμάρι της Λέσχης, του Πλωμαρίου και της Λέσβου είναι η σκακιστική ομάδα της Λέσχης που ανέβηκε στην Α Εθνική και πάει στα Τρίκαλα.
Κατεβαίνουμε και θαυμάζουμε το καφενείο «Αθανασιάδειο» που έμεινε τρία χρόνια κλειστό και πλέον ζωντάνευσε, αναμένοντας το ίδιο για το καφενείο «Κουτζαμάνη» που ο Δήμος και η κοινότητα μερίμνησαν για να γίνουν οι δημοπρασίες και να γεμίσει κόσμο. Εκεί συναντάμε τουρίστες πιο ντόπιους κι από εμάς! Είναι Δανοί που επισκέπτονται κάθε καλοκαίρι… από το 1985!
Κάθε εβδομάδα εξάλλου περί τους 400 τουρίστες των Σκανδιναβικών χωρών φτάνουν με τσάρτερ στη Μυτιλήνη και αγαπημένο προορισμό το Πλωμάρι, όπως μας λέει ο πρόεδρος, κ. Τετώνης και επισημαίνει και ο αντιδήμαρχος Πλωμαρίου, Δημήτρης Μαλλιαρός. Και οι δυο τους είναι περιζήτητοι, αφού καλούνται να αναμετρηθούν με όλα τα προβλήματα της καθημερινότητας και όσα τους υποδεικνύουν και οι Πλωμαρίτες. Πρώτο τους μέλημα παραμένει η καθαριότητα του Πλωμαρίου και η υδροδότηση όλων των χωριών της περιοχής που απειλείται από τις νεοαναγερθείσες… πισίνες των εκατοντάδων νεόδμητων κατοικιών. Αυτές είναι σε ανέγερση δίνοντας δουλειές, είναι όμως σε βραχώδη σημεία, μάλλον χαρακτηριστικά αγαπημένα των ξένων επενδυτών, με αρκετούς να ανησυχούν για τα μπάζα που μπορεί να πέφτουν στη θάλασσα.
Αξίζει μια επίσκεψη στο αναβαθμισμένο Πολύκεντρο Πλωμαρίου, στο παλαιό κτήριο σαπουνοποιείου, όπου γίνεται εθελοντική ξενάγηση στο Μουσείο Σαπουνιού και λειτουργεί και ο ξενώνας!
Επόμενος σταθμός ο Πλάτανος για δροσιά και φαγάκι, και δίπλα το νέο κατάστημα «Σεραφίνο» με πρωινά και καλό καφέ, στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης που είναι γεμάτη ιστορία. Αξίζει μια φωτογραφία εκεί και με τον Ζαφείρη, έναν από τους τελευταίους σαμαρατζήδες, θα φανούν πολλά, θα μιλήσει λίγο…