Η ελληνική επαρχία, μπορεί να μην σου δίνει πολλές επιλογές, όπως κάποιοι λένε, αλλά σου δίνει μία αξιοζήλευτη ποιότητα ζωής. Με ξεχωριστά αρώματα, γεύσεις, αυθεντικά τοπικά προϊόντα.
Η Λεσβιακή κουζίνα, βαθιά συνυφασμένη με την ιστορία τούτου του τόπου, έρχεται από μακριά και μας μαγεύει στο σήμερα. Είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιων ζυμώσεων, χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Τα καφενεία ωστόσο στα μικρά και στα μεγάλα χωριά του νησιού, τα φτιάχνουν οι άνθρωποί τους, που τα ντύνουν με το μεράκι και την προσωπικότητά τους. Οι γεύσεις, οι μυρωδιές, τα πιάτα, όλα παίρνουν κάτι από τον άνθρωπο που τα φέρνει στο τραπέζι σου.

Όπως ο Χρήστος, με τη γυναίκα του, την Ελένη, στη «Μεξικάνα» στην είσοδο της Ανεμώτιας. Ντόπιοι κι οι δυο.  Ο ένας μεγαλωμένος στο χωριό, επέστρεψε στις ρίζες του, όπως λέει, μετά από κάποια χρόνια στην πρωτεύουσα. Η γυναίκα του, τον ακολούθησε στο χωριό, αν και πέρασε την παιδική της ηλικία στην Αθήνα Στο μαγαζί, θα δεις και τα δύο μικρά παιδιά τους να περιφέρονται στον χώρο, σκορπώντας χαμόγελα και κερδίζοντάς σε αμέσως.

Ο Χρήστος, παρά τα επαινετικά λόγια που ακούγονται για το φαγητό του, εξακολουθεί να είναι λιτός και λιγομίλητος. Έτσι και η κουζίνα του, χωρίς πολλές φανφάρες, μα με μπόλικο μεράκι, ποιότητα, αλλά και ποσότητα. Τα κρέατα, φρέσκα και καλοψημένα. Τα συνοδευτικά, πλούσια, πλημυρίζουν γεύσεις.
Προτιμούν να αγοράζουν ό,τι σου φέρνουν στο τραπέζι, από ντόπιους, όσο τουλάχιστον τους επιτρέπουν οι συνθήκες. «Ξέρεις αυτόν που αγοράζεις, βλέπεις αυτό που παίρνεις», όπως χαρακτηριστικά δηλώνουν. Χρόνια στο επάγγελμα, γνωρίζουν τα μυστικά του.

Τη «Μεξικάνα», την απέκτησαν πρόσφατα, μεταφέροντας το όνομα από το κέντρο του χωριού στη είσοδο του. Ο χώρος απλοϊκός, με γουστόζικες νεωτερικές πινελιές. Η γνωστή παλιά «Μεξικάνα», αντέχει χρόνια, αφού όσους ιδιοκτήτες κι αν άλλαξε στα 70 περίπου χρόνια ζωής της, δεν άλλαξε όνομα. Εξακολουθεί να δουλεύει καθημερινά, από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Τελικά, ένα από τα τυχερά που έχει αυτό το νησί, είναι οι πολλές επιλογές που σου δίνονται για φαγητό. Μαγειρειά με σεβασμό στην παράδοση, ψαροταβέρνες επάνω στο κύμα, καφενεία στην άκρη του πουθενά που σε καλούν να δοκιμάσεις τις γεύσεις και την ατμόσφαιρά τους. Όταν αυτά δε, συνοδευτούν με μία εκδρομή στην Λεσβιακή ύπαιθρο που σε καλεί να την ανακαλύψεις, τότε το παζλ συμπληρώνεται.

Η Ανεμώτια δεν είναι από τα χωριά που κυριαρχούν στους τουριστικούς οδηγούς. Είναι όμως ένα πανέμορφο χωριό που αξίζει να το επισκεφτείς, όχι μόνο για τις ομορφιές του, αλλά και για τις γεύσεις του. Η διαδρομή, εν μέσω ενός χειμωνιάτικου τοπίου, είναι τουλάχιστον μαγευτική.