Οι βιαστές παιδιών ως προϊόν... ανδρικής ομοφυλοφιλίας!
Δηλώσεις του βουλευτή Λέσβου της Νέας Δημοκρατίας Χαράλαμπου Αθανασίου που ως Προεδρεύων στη Βουλή, τάχθηκε κατά της κατάργησης του νόμου περί «παρά φύσιν ασέλγειας»
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 2/3/2021
Πανελλαδική αίσθηση προκάλεσαν απόψεις που εξέφρασε χθες, Δευτέρα 1 Μαρτίου από βήματος της Βουλής στο πλαίσιο της συζήτησης για την πολύκροτη υπόθεση Λιγνάδη, ο βουλευτής Λέσβου της Νέας Δημοκρατίας Χαράλαμπος Αθανασίου. Ένας νομικός που ανέβηκε στα ύπατα αξιώματα της Ελληνικής δικαιοσύνης, διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης επί κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά και σήμερα είναι ο Β’ αντιπρόεδρος της Βουλής.
Ο κ. Αθανασίου λοιπόν χθες ούτε λίγο ούτε πολύ, υποστήριξε ότι… το πρόβλημα των βιαστών παιδιών στην χώρα προέκυψε επειδή καταργήθηκε η περί «παρά φύση ασέλγειας» νομοθεσία. Ένα αδίκημα που καταργήθηκε το 2015 και προέβλεπε τη δίωξη της «παρά φύσιν» ασέλγειας με ανηλίκους γενικά, ακόμα και τη σχέση ενεός 18χρονου με έναν 17χρονο. Επίσης τιμωρούσε την πορνεία των ομοφυλόφιλων!
Τι είπε...
Σύμφωνα με τα πρακτικά της Βουλής ο κ. Αθανασίου είπε χθες
στο Κοινοβούλιο ως Προεδρεύων απαντώντας σε σχετική τοποθέτηση της βουλεύτριας του ΣΥΡΙΖΑ Σίας Αναγνωστοπούλου: «Εγώ, όμως, να πω ένα πράγμα, ότι φταίει και η νομοθεσία, κυρία Αναγνωστοπούλου, η πολιτεία, τα νομοθετήματα που έχει περάσει κατά διαστήματα, που έχουν επιτείνει τα φαινόμενα αυτά, όπως παραδείγματος χάριν –μιλάμε γενικότερα τώρα, δεν μιλάμε επί της ουσίας του θέματος– το ότι καταργήθηκε η διάταξη για την “παρά φύση ασέλγεια” και εντάθηκαν αυτά τα φαινόμενα. Θυμηθείτε πότε καταργήθηκε, και κάτω από ποιες προϋποθέσεις».
Να σημειώσουμε ότι το 1951 δημοσιεύτηκε ο ελληνικός Ποινικός Κώδικας ο οποίος αφαίρεσε τη σεξουαλική συνεύρεση ανθρώπων του ίδιου φύλου καθαυτή, (η οποία βάσει κοινωνικών αντιλήψεων, τότε καλείτο “παρά φύσει ασέλγεια”) από τα ποινικά αδικήματα, και διατήρησε το αξιόποινό της, με το άρθρο ΠΚ 347, μόνο εάν θύτης και θύμα είχαν σχέση εξάρτησης (επαγγελματικής ή άλλης εξουσίας) ή αν το θύμα ήταν νεότερο ή συνομήλικο των 17 χρόνων.
Η διάταξη αυτή αφορούσε ειδικά τις περιπτώσεις κατά τις οποίες θύτης και θύμα ήταν πρόσωπα του ίδιου φύλου. Παράλληλα, αφ’ ενός εδραίωνε και αναπαρήγαγε το κοινωνικό στίγμα εναντίον των ομοφυλόφιλων ανθρώπων συνδυάζοντας τον προσανατολισμό τους με την υποψία βιασμού, και αφ’ ετέρου ως ρύθμιση ήταν άχρηστη, δεδομένου ότι βιασμός με σχέση εξάρτησης, και συνεύρεση με ανήλικη/ο, διώκονταν και διώκονται ήδη με άλλες γενικές διατάξεις, εκείνες περί βιασμού και αποπλάνησης αντίστοιχα. Μόνος λόγος ύπαρξης της συγκεκριμένης διάταξης ήταν η ειδική πρόβλεψη περί των ομοφυλόφιλων βιαστών/αποπλανητών εν είδει απειλής, ότι αυτή μπορεί ανά πάσα στιγμή στο μέλλον να γίνει αυστηρότερη, και να τυγχάνουν βαρύτερης τιμωρίας από τους αντίστοιχους ετεροφυλόφιλους.
Το 2015 το ΠΚ 347 καταργήθηκε και βιασμοί και αποπλανήσεις συνέχισαν να διώκονται κανονικά, ανεξαρτήτως του φύλου του θύτη και του θύματος.
Αντιδράσεις
Οι χθεσινές δηλώσεις Αθανασίου προξένησαν έκπληξη και διαφωνία σε μεγάλο μέρος των βουλευτών. Για κάποιους, λόγω της εξαιρετικά ατυχούς διατύπωσής τους, σήμαιναν κατά γράμμα, ακόμα και τη δυσφορία του για την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας καθαυτής, το έτος 1951. Άλλοι πάντως επιεικέστεροι συνάδελφοί του, οι οποίοι δεν του χρεώνουν τόσο ακραία σκοταδιστικές απόψεις, και πάλι εξεπλάγησαν, καθώς διαπίστωσαν (κυρίως λόγω του ότι απευθύνθηκε στην κ. Αναγνωστοπούλου) ότι μάλλον αναφερόταν στη νομοθετική αλλαγή του 2015, δηλαδή ότι οι δηλώσεις του “πίσω από τις γραμμές” συμπεριέλαβαν έναν σαφή υπαινιγμό ότι ο… ετερόφυλος βιασμός/αποπλάνηση είναι πράξη ελαφρά διαφορετικής (;) ηθικής ποιότητας από τον αντίστοιχο ομόφυλο, και ότι κακώς ο ομόφυλος έπαψε το 2015 να τιμωρείται με ειδική διαφορετική ρύθμιση.
Να σημειώσουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο Χ. Αθανασίου αρθρώνει δημόσιο περιφρονητικό και περιθωριοποιητικό λόγο σε βάρος των ομοφυλόφιλων ανθρώπων. Το έτος 2014 από τη θέση του Υπουργού Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, δήλωσε από το βήμα της εκπομπής «Κοινωνία Ώρα Mega», ότι το ενδεχόμενο δικαίωμά των ομοφυλόφιλων στην κατάρτιση σύμβασης γάμου είναι κάτι το οποίο ο ίδιος «δεν διανοείται, διότι είμαστε μία χώρα η οποία σέβεται τη φύση του ανθρώπου και τις παραδόσεις».