Η Ζιζή ήταν φίλη μου από πολύ παλιά. Από τότε που με θυμάμαι. Όταν η Ζιζή μεγάλωσε λίγο έγινε πανκ. Πάντα θυμάμαι την Ζιζή άλλοτε με τα ροζ και άλλοτε με τα μωβ μαλλιά της.

Απ’την πανκ εποχή, στην Ζιζή έμεινε η λατρεία για το βάψιμο των μαλλιών. Πότε πορτοκαλί μαλλιά, πότε φούξια, πότε τυρκουάζ, πότε λαχανί.
«Τι μανία που έχεις ρε Ζιζή με τα χρώματα στα μαλλιά σου!»
«Μ`αρέσει ν’ αλλάζω. Κάθε φορά που αλλάζω χρώμα στα μαλλιά μου γίνομαι άλλος άνθρωπος. Αλλάζω σαν άνθρωπος!»

Αλλάζει άραγε ο άνθρωπος; Ή η πορεία είναι σταθερή και η κατεύθυνση η ίδια;
Κι αν αλλάξει η πορεία μιάς ζωής, γίνεται αυτό πιστευτό απ’ τους άλλους;
Η μέχρι τώρα πορεία της ζωής μας, μας χαρακτηρίζει τόσο έντονα, που για ν’ αλλάξουμε πρέπει να υπερνικήσουμε δύο εμπόδια: Τον εαυτό μας που μάχεται να μας κρατήσει εκεί που είμαστε και τους άλλους που μας είχαν κατατάξει κάπου και θέλουν πιστοποιητικό ότι αλλάξαμε. Ή μπορεί και να μην δέχονται ότι αλλάξαμε.

Ο Επαμεινώνδας ήταν ευτυχής που είχε αυτό το όνομα. Κατευθείαν απ’ τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό .Ήταν περήφανος γι αυτό. Αν κι ήταν λίγο βαρύ. Πέντε συλλαβές είναι πολλές. Όμως το κουβαλούσε αγόγγυστα. Έξυπνος ήταν. Όμως η οικογενειακή παράδοση τον βάραινε. Στρατηγός ο παππούς, στρατηγός ο πατέρας. Ο Επαμεινωνδας όμως την είδε αλλιώς, την έκανε κι έγινε βιολόγος.
«Καλός ο στρατός, αλλά ας πάει στον στρατό και κανείς άλλος εκτός από μένα.»
Βέβαια το καθήκον καθήκον. Συγκεντρώσεις «πατριωτικες», πρώτος, μαζί με τον μπαμπά, καταθέσεις «προς τιμήν», πρώτος μαζί με τον μπαμπά, σημαίες, εθνικά λάβαρα, εμβατήρια, «τη υπερμαχω» πρώτος μαζί με τον μπαμπά.
Ο Επαμεινωνδας ήταν έξυπνος. Διάβαζε κιόλας. Κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

«Ρε πατέρα, σαν πολλά ουργκ δεν έχουν μαζευτεί;»
«Τι;»
«Τίποτα.»
Κι αποφάσισε ότι δεν ανήκει εκεί που ανήκε. Δειλά, διστακτικά μ’ αμφιβολίες, έστριψε λίγο, προσπάθησε ν’ αλλάξει πορεία.

Με την Ζιζή κανείς δεν ασχολείται. Τα μαλλιά της έχουν γίνει ουράνιο τόξο. Όμως είναι ανεκτή. Το «σύστημα» την ανέχεται. Δεν κάνει κάτι ενοχλητικό. Ποιος νοιάζεται για τα μαλλιά της;

Το σύστημα δεν είναι μόνο αυτό που ξέρουμε. Είναι και το άλλο το δικό μας, το δήθεν «προοδευτικό» κάποιες φορές. Βάζει ταμπέλες, χαρακτηρίζει ανθρώπους, χωρίς να ρωτήσει γιατί. Η κομματική ορθοδοξία είναι ενοχλητική διότι νομίζει ότι κατέχει την αλήθεια. Τα ξέρει χωρίς αμφιβολία όλα.

Ο Επαμεινωνδας έμπλεξε. Μπορεί να άλλαξε. Μπορεί και όχι. Το ιερατείο της ενημέρωσης αποφάσισε. Τα σαιτ αποφάσισαν:Ένοχος.
Αν ήθελε ν’ αλλάξει, ας έβαφε τα μαλλιά του γκρενά. Κανείς δεν θ’ ασχολούνταν!