Το χωριό Σκαλοχώρι βρίσκεται στο βορειοδυτικό μέρος της Λέσβου σε απόσταση 58 χιλιομέτρων από την πόλη της Μυτιλήνης .
Είναι ένα παραδοσιακό χωριό αμφιθεατρικά χτισμένο. Τα πετρόχτιστα σπίτια και οι λιθόστρωτοι δρόμοι το κάνουν να είναι ξεχωριστό και να μας θυμίζει χωριά της Ηπείρου.

Το Σκαλοχώρι είναι από τις ισχυρές γαλακτοκομικές περιοχές της Λέσβου . Στο παρελθόν η οικονομία του χωριού στηριζόταν στην καλλιέργεια των καπνών και στο μάζεμα των βελανιδιών που μετέπειτα πωλούσαν σε βυρσοδεψεία της Λέσβου αλλά και εκτός νησιού.

Υπάρχουν αναφορές για τις παλαιές ονομασίες όπως Αγριδιά (φορολογική οντότητα) , ως Τσομλέκκιοϊ , μετέπειτα ονομάστηκε Τσουκαλοχώριον μέχρι να πάρει τη σημερινή του ονομασία Σκαλοχώρι .
Επίνειο του χωριού είναι το Καλό Λιμάνι που την καλοκαιρινή περίοδο αποτελεί έναν ωραίο προορισμό για όσους επιθυμούν να απολυόσουν ηρεμία, καθαρή θάλασσα και πολύ ψάρεμα.
Στην είσοδο του χωριού συναντάμε το εντυπωσιακό δημοτικό σχολείο που αποτελεί κόσμημα για το νησί μας. Ξεκίνησε η ανέγερσή του το 1929 με το μεράκι από τους μάστορες της περιοχής και με χρηματοδότηση από το σύλλογο ομογενών Σκαλοχωριτών της Αμερικής .
Στη συνέχεια προχωρώντας λίγο αντικρίζουμε τον μιναρέ που μας θυμίζει τις εποχές που συνυπήρχαν ειρηνικά Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Στο χωριό υπήρχαν δύο μαχαλάδες μία για την κάθε θρησκεία . Στις 9 Δεκεμβρίου 1912 αποχώρησαν οι Μουσουλμάνοι .
Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο. Το αξιοθαύμαστο ξυλόγλυπτο τέμπλο, σύμφωνα με τον Ιερέα του χωριού ήρθε από τα Μικρασιατικά Παράλια και τοποθετήθηκε το 1757. Στο ναό υπάρχουν και λείψανα του Αγίου Γεωργίου του σημειοφόρου Αρχιεπισκόπου Μυτιλήνης .
Η πλατεία του χωριού σκιάζεται από τον μεγάλο πλάτανο που χαρίζει πλουσιοπάραχα τη δροσιά του. Στα καφενεία του χωριού συναντάς τους θαμώνες, γνωρίζοντας τους κατοίκους του χωριού νιώθεις την έννοια της αληθινής φιλοξενίας , και την επιθυμία να παρατείνεις τη διαμονή στο Σκαλοχώρι.
Πολλές προτάσεις για περιπατητικές διαδρομές υπάρχουν στο χωριό. Ενδεικτικά μία ωραία βόλτα είναι στους λιθόστρωτους δρόμους του χωριού θαυμάζοντας τα πετρόχτιστα σπίτια και τις πολλές πέτρινες βρύσες που θα μας δροσίσουν με το τρεχούμενο νερό.

Εναλλακτικά σας προτείνουμε να ακολουθήσετε το μονοπάτι η τον χωμάτινο δρόμο με προορισμό τον προφήτη Ηλία . Περπατώντας ανάμεσα σε βελανιδίες , αμυγδαλιές , αγριοαχλαδιές και θαυμάζοντας τους νερόλακκους φτάνουμε στην κορυφή που βρίσκεται το ξωκκλήσι . Η θέα από την κορυφή θα μας γαληνέψει και θα μας δώσει τη δυνατότητα να θαυμάσουμε περιοχές του νησιού μας καθώς και τα μικρασιατικά παράλια.
Στις 20 Ιουλίου στον Προφήτη Ηλία και σε συνδυασμό με τη γιορτή των κτηνοτρόφων πραγματοποιείται μεγάλο πανηγύρι.

Ορισμένες πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο του ΧΑΤΖΗΛΙΑΣ Ν. ΧΡΗΣΤΟΣ ΟΙ ΠΕΤΡΑΔΕΣ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΤΥΑ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (1850-1950).

Ευχαριστούμε τον Γιάννη Καλλοντζή για τη βοήθεια.Η διαδρομή έγινε παρέα με τον Θεμιστοκλή Παγωνίδη.