Ο Lewis Whyld του CNN κατέγραψε τη ζωή των προσφύγων στη Μόρια τον Φεβρουάριο και τον Σεπτέμβριο μετά την φωτιά και παρουσιάζει το βίντεο σε μια πολύ ιδιαίτερη έκθεση στο Αυτοκρατορικό Πολεμικό Μουσείο στο Λονδίνο, ως μέρος μιας σειράς εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια εμπειριών των προσφύγων.

Πρόκειται για υλικό που θα ξεκινούσε να προβάλλεται τον Απρίλιο, αλλά καθυστέρησε λόγω της κατάστασης με την πανδημία.

Τον Φεβρουάριο του 2020 ο κινηματογραφιστής του CNN Lewis Whyld, ταξίδεψε έως τη δομή στη Λέσβο και τράβηξε πλάνα από την καθημερινή ζωή των προσφύγων. Εμπλούτισε το υλικό του και με πλάνα από τον Σεπτέμβριο, όταν ταξίδεψε ξανά για να αποτυπώσει την κατάσταση που επικρατούσε μετά τη φωτιά που ξέσπασε στη Μόρια.

Η εμπειρία στο μουσείο θα επιτρέπει στους επισκέπτες να δουν την καθημερινή ζωή στη δομή μέσα από τρεις μεγάλες οθόνες οι οποίες θα είναι τοποθετημένες σε έναν χώρο 30 τετραγωνικών. Πέρα από τις αντιξοότητες που προβάλλονται στα βίντεο, φαίνεται και η απλή καθημερινότητα με τα παιδιά να παίζουν χαρούμενα, με ανθρώπους να φτιάχνουν ψωμί.

Ο επιμελητής του μουσείου Iris Veysey δήλωσε πως «πολλές φορές οι άνθρωποι βλέπουν τους πρόσφυγες στις ειδήσεις με μεγάλους τίτλους και νούμερα. Αλλά ξεχνούν φυσικά ότι αυτοί είναι απλώς άνθρωποι που προσπαθούν να συνεχίσουν τη ζωή τους και να βρουν ασφάλεια».

Η έκθεση

Η έκθεση θα περιλαμβάνει επίσης τέχνη, αντικείμενα, φωτογραφίες και προφορικές ιστορίες. Τα αντικείμενα είναι προσωπικά που κάτι θυμίζουν στον κάθε πρόσφυγα όπως ένα αρκουδάκι, ένα ζευγάρι παγοπέδιλα ή μουσική!

Στην έκθεση θα ακουστούν και λιγότερο γνωστές ιστορίες με την μεγαλύτερη εισροή προσφύγων στην Αγγλία, όταν 250.000 Βέλγοι ήρθαν στη χώρα κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι συγκεκριμένοι πρόσφυγες έφτιαξαν και τη δική τους πόλη την Elisabethville, η οποία διοικούνταν από τη βελγική κυβέρνηση βάσει αυστηρού στρατιωτικού νόμου, ενώ κάθε επικοινωνία με τους ντόπιους ήταν περιορισμένη.

Μετά την έκθεση το κοινό θα μπορεί να επισκεφτεί ένα θάλαμο με έναν συνοριοφύλακα με τεχνητή νοημοσύνη και να κάνει μερικά τεστ και διάφορες εκφράσεις -χαρά, λύπη, θυμό, νεύρα, φόβο- και ο φύλακας να αποφασίσει εάν μπορεί ο επισκέπτης να επιλεχθεί για έναν μελλοντικό κόσμο όπου οι διεθνείς μετακινήσεις θα ελέγχονται από μηχανές.