Ο πυρετός (θερμοκρασία σώματος μετρούμενη στη μασχάλη >37,8 C ) στα παιδιά αποτελεί ένα συνηθισμένο και συνάμα περίπλοκο σύμπτωμα. Ενέχει παράλληλα επιστήμη και συναίσθημα. Ανακούφιση και αριθμητική.
Πρόκειται για ένα φυσιολογικό φαινόμενο-σημείο μιας νόσησης τις περισσότερες φορές αυτοπεριοριζόμενης και παράλληλα μια ασπίδα προστασίας ενάντια σε μια λοίμωξη.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΣΟΣ αλλά ένας έμφυτος αμυντικός μηχανισμός, καθώς σημασία έχει η ανεύρεση της αιτίας και όχι η διατήρηση της φυσιολογικής θερμοκρασίας. Ο Ιπποκράτης έλεγε «δείξε μου τον τρόπο να παράξω πυρετό και μπορώ να θεραπεύσω όλες τις ασθένειες». Φυσικά αυτό δεν είναι απαραίτητα καθησυχαστικό για ένα γονιό που ο πυρετός του παιδιού του χτυπάει κόκκινο τα μεσάνυχτα.
Παρά ταύτα δεν είναι λίγες οι φορές που οι γονείς δυσκολεύονται να διαχειριστούν μια τέτοια κατάσταση μετακυλίοντας το άγχος τους στο συγγενές περιβάλλον, το ίδιο το παιδί , άκομα και στον παιδίατρο τους.
Οι μη ρεαλιστικές προσεγγίσεις και ανησυχίες των γονέων για τον πυρετό ονομάστηκαν ΠΥΡΕΤΟΦΟΒΙΑ (Feverphobia) , ένας όρος που για πρώτη φορά υιοθετήθηκε από τον καθηγητή παιδιατρικής Barton Schmitt στο πανεπιστημίου του Colorado το 1980, καθώς πολλοί γονείς πίστευαν πως χωρίς την άμεση χρήση αντιπυρετικού, το παιδί τους μπορούσε να φτάσει σε εγκεφαλική βλάβη , στειρότητα , σπασμούς, θάνατο κ.α . Μια διαπίστωση που επιβεβαιώθηκε το 2001 με νέες έρευνες επιστημόνων του νοσοκομείου John Hopkins. Το συμπέρασμα ήταν οτί οι φόβοι και οι παρερμηνείες δεν άλλαξαν καθόλου για δεκαετίες. Ένα μέρος της φοβίας προέρχεται από ιατρούς, φαρμακοποιούς και νοσηλευτές που δεν διδάχθηκαν επαρκώς για τον πυρετό και όλους τους θαυμαστούς μηχανισμούς που κινητοποεί για την επιτάχυνση της ίασης.
Είναι επικίνδυνος ο πυρετός; Δικαιολογείται η πυρετοφοβία;
Η απάντηση είναι όχι. Ως σύμπτωμα δεν είναι επικίνδυνος αλλά η αιτία δυνητικά μπορεί. Συνεπώς δεν πολεμάμε τον πυρετό αλλά την υποκείμενη νόσο. Τον αφήνουμε να κάνει τη δουλειά του και βοηθάμε με αντιπυρετικά το παιδί να αισθανθεί καλύτερα ,όταν αρχίζει να ζορίζεται. Σε αυτό το σημείο ξεκαθαρίζεται οτί η υπερθερμία ( >41,7 C) αποτελεί άλλη οντότητα , άκρως επικίνδυνη.
Πότε θα συμβουλευτώ παιδίατρο όταν το παιδί μου ανεβάσει πυρετό;
- Το παιδί σας είναι κάτω των 3 μηνών με πυρετό ανεξάρτητα διάθεσης και εμφάνισης
-Αν ο πυρετός διαρκεί >24 ώρες σε παιδιά κάτω των 2 ετών και >72 ώρες σε παιδιά άνω των 2 ετών
-Αν ο πυρετός συνδυάζεται με εξάνθημα, έντονη υπνηλία , κεφαλαλγία, σπασμούς, εμέτους-διάρροιες, αναπνευστική δυσχέρεια, κακή κατάσταση ακόμα και με τη πτώση του πυρετού.
Κλείνοντας το άρθρο θυμηθείτε πως όταν σε ένα παιδί που πέφτει ο πυρετός έχει ακόμα ενδιαφέρον για παιχνίδι, είναι σε εγρήγορση, σας χαμογελά, τρώει και πίνει καλά, έχει φυσιολογικό χρώμα δέρματος τότε διαδράμει μάλλον μια ιογενή αυτοπεριοριζόμενη λοίμωξη. Δεν χρειάζεται επίσης ανησυχία για ένα παιδί με πυρετό που δεν τρωει. Είναι σύνηθες στις εμπύρετες λοιμώξεις. Μας ενδιαφέρει περισσότερο η καλή λήψη υγρών. Επικοινωνούμε με το παιδίατρο μας για ότι μας ανησυχεί.