«Αν έχει κάποιο μικρό αντίκτυπο αυτό που έκανα, θα ήθελα αυτός να είναι οι δεύτερες σκέψεις. Το καλύτερο θα ήταν το πιο απλό. Να προβληματιστούν όσοι το δουν και την επόμενη φορά να μην πάρουν το καφέ τους σε πλαστικό» λέει στο «Ν» ο Μιχάλης Κατσούρης, συζητώντας την περιβαλλοντική ταινία ντοκιμαντέρ του, η οποία πραγματεύεται τις επιπτώσεις της αλόγιστης χρήσης πλαστικού στο περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Απόφοιτος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Πολιτισμός και Παραγωγή ταινιών ντοκιμαντέρ» του Τμήματος Πολιτισμικής Πληροφορικής και Επικοινωνίας, ο Μιχάλης Κατσούρης έφτιαξε την ταινία «Plasticlysm» στο πλαίσιο εκπόνησης της διπλωματικής του εργασίας.

Στα 18 λεπτά του ντοκιμαντέρ που μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω, καθίσταται σαφές το οικολογικό ενδιαφέρον του Μιχάλη Κατσούρη. Το ντοκιμαντέρ απαντάει σε ερωτήματα όπως: Τι είναι τα μικροπλαστικά, αν είναι δυνατόν μέσω της τροφικής αλυσίδας να εισέλθουν μικροπλαστικά στον οργανισμό μας, πού οφείλεται η κρίση των πλαστικών στην εποχή μας και σε τι συμβαίνει στην Ελλάδα, καθώς και τι μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε την χρήση των πλαστικών στην καθημερινότητά μας.

Ενδιαφέρουσες είναι οι τοποθετήσεις- δηλώσεις των ειδικών, όπως του Καθηγητή Θαλάσσιας Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Δρόσου Κουτσούμπα, του αναπληρωτή Καθηγητή Θαλάσσιας Οικολογίας και Βιοποικιλότητας, Στέλιου Κατσανεβάκη, αλλά και των θέσεων που εκφράζουν η κτηνίατρος Μυρσίνη Τουρβαλή, ο περιβαλλοντολόγος, Μιχάλης Μπάκας. Μάλιστα ιδιαίτερα παρουσιάζεται ο Αποστόλης Μπενάκης, ιδιοκτήτης του «Μουσικού Καφενείου», που μόλις ενημερώθηκε για την καμπάνια κατά του πλαστικού, εφάρμοσε από τους πρώτους στα καφέ της Μυτιλήνης τη δυνατότητα να πηγαίνουν οι καταναλωτές με δικό τους ποτήρι, ώστε να μειωθεί η χρήση πλαστικού.

«Αρκετοί θεωρούν ότι το περιβαλλοντικό πρόβλημα είναι κάπου μακριά. Νομίζουμε ότι είναι μακριά. Στην πραγματικότητα είναι δίπλα μας, αρκεί να το παρατηρήσουμε καλύτερα», επισημαίνει ο Μιχάλης Κατσούρης. Κι αν δεν μπορεί να λυθεί το πρόβλημα τις κλιματικής αλλαγής, όπως διαπιστώνει, από τον καθένα ξεχωριστά, «αν μη τι άλλο μπορεί να μειωθεί η χρήση του πλαστικού»