Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Λέσβου, σε σημερινή του ανακοίνωση, δίνει απάντηση στην πρόταση πρόκληση της δημοτικής αρχής Κύτελη και συγκεκριμένα του Αντιδημάρχου Παναγιώτη Τσακύρη για την απαγόρευση πολιτικών και συνδικαλιστικών συγκεντρώσεων στην πλατεία Σαπφούς.

Αναλυτικά η απάντηση έχει ως εξής: «Ο κ. Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Παν. Τσακύρης σε πρόταση του, που θα συζητηθεί την Τετάρτη 20 Μαΐου στη Δ. Κοινότητα Μυτιλήνης ζητάει «κατά τους θερινούς μήνες Ιούλιο και Αύγουστο η πλατεία Σαπφούς να χρησιμοποιείται μόνο για πολιτιστικές δράσεις και δράσεις ψυχαγωγίας των πολιτών».

Πέραν του ότι καμία απόφαση τοπικού συμβουλίου δεν μπορεί να αλλάξει τη χρήση μιας πλατείας που είναι δημόσιος ανοιχτός χώρος (δεν στοιχειοθετείται νομικά ), ο κ. Τσακύρης πρέπει να γνωρίζει ότι η πλατεία είναι τόπος λόγου, πράξης, άσκησης πολιτιστικής, πολιτικής και κοινωνικής δραστηριότητας, αγώνων κι ανάπτυξης ιδεών.

Αποτελεί πεδίο αλληλεπίδρασης των κατοίκων μιας περιοχής και, συνεπώς, υποστηρίζει κοινωνικές, πολιτισμικές, οικονομικές και πολιτικές προεκτάσεις. Προκειμένου να ανταποκριθεί στον προορισμό της, οφείλει να είναι ευμετάβλητη και προσιτή σε ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών ομάδων και να ανταποκρίνεται στις καθημερινές ανάγκες αναψυχής, συγκέντρωσης, πολιτιστικών και πολιτικών πρακτικών.

Ιστορικά, από την περίοδο της αρχαιότητας, η αγορά, δηλαδή ο χώρος αγόρευσης δημόσιου λόγου, ορίζεται ως ο οριοθετημένος ανοιχτός χώρος κοντά στα εμπορικά καταστήματα και στη συνέχεια εμπλουτίστηκε και με άλλες πολιτικές και πολιτιστικές διαδικασίες. Χάνεται στον μεσαίωνα και ανακαλύπτεται ξανά στην Ευρώπη μαζί με την Αναγέννηση. Παράλληλα, η πιο γνωστή πλατεία στην Ελλάδα λέγεται πλατεία Συντάγματος, βαφτισμένη από μια πολιτική πράξη.

Δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει τις πολιτικές δραστηριότητες από μια πλατεία ή όποιες άλλες δεν εξυπηρετούν, κατά τη γνώμη του, τον κόσμο και τα μαγαζιά της πόλης.

Η πόλη έχει ανάγκη από ανοιχτούς χώρους κοινωνικοποίησης και καμία εικόνα επίπλαστης ευημερίας, δεν πρέπει να αποκλείσει το σύνολο των κατοίκων του νησιού από την ελεύθερη χρήση του χώρου.

Η χρήση της πλατείας από πολίτες δεν είναι αυθαιρεσία ούτε κατάχρηση, αλλά επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου. Τα δικαιώματα ατομικής ή συλλογικής έκφρασης εκδηλώνονται και πρέπει να συνεχίσουν να εκδηλώνονται στον δημόσιο χώρο της πόλης μας».