«Ξαναγεννιέται» το σχολείο του Πολυχνίτου

Ολοκληρώνεται σχεδόν ένα χρόνο μετά από την έναρξη των απαραίτητων εργασιών το έργο της επισκευής του κατεστραμμένου από το σεισμό της 12ης Ιουνίου του 2017 Δημοτικού Σχολείου Πολυχνίτου. Το σχολείο είχε υποστεί σοβαρές δομικές ζημιές και σχεδόν ανακατασκευάσθηκε σε κάποια τμήματα του τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά.

Ας σημειωθεί ότι ο προϋπολογισμός του έργου ήταν 1,066 εκατομμύρια ευρώ, είχε δημοπρατηθεί το καλοκαίρι του 2021 και η σύμβαση που επέτρεψε το ξεκίνημα των εργασιών υπογράφτηκε από τη αρμόδια υπηρεσία σχεδόν ένα χρόνο μετά.
«Ήταν ένα πολύ δύσκολο έργο, χρειάστηκαν να γίνουν πολλά ταξίδια στην Αθήνα για να ξεπεραστούν τα προβλήματα από διάφορες κρατικές υπηρεσίες αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι που μετρά.

Μετά το Πάσχα σύμφωνα με την εργολαβική εταιρεία που υλοποιεί το έργο που ήταν πολύ δύσκολο και όσον αφορά τη φύση του, θα έχει ολοκληρωθεί. Από Σεπτέμβριο τα παιδιά θα επιστρέψουν στις τάξεις τους βάζοντας τέλος στη στέγαση τους σε κοντέινερ στην αυλή» λέει μιλώντας στο «Ν» ο Δήμαρχος Δυτικής Λέσβου Ταξιάρχης Βέρρος.

Ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος έργων Γιώργος Αλάνης ξεναγώντας το «Ν» στο υπό ολοκλήρωση έργο μαζί με τον κ. Βέρρο και εργαζομένους στο έργο σημείωσε την πολύ καλή δουλειά που έγινε στο σχολείο. Τόσο εξωτερικά όσο και εξωτερικά τα πέτρινα ντουβάρια που αποκαλύφθηκαν πλήρως στερεοποιήθηκαν πλήρως με ενέσματα ενώ καλύφθηκαν με ειδικό σοβά και ρητίνες που τα ενοποίησαν καθιστώντας τα συμπαγή. Σιδερένιοι δοκοί στα δάπεδα, νέα στέγη και φυσικά νέα κουφώματα εσωτερικά και εξωτερικά καθιστούν το σχολείο όχι μόνο απολύτως ασφαλές αλλά και σύγχρονο θερμομονωτικά.

Όλα αυτά σημειώνεται ότι έγιναν σε λιγότερο από ένα χρόνο, κάτι που συγκρινόμενο με περιπτώσεις όπως αυτές του 6ου Δημοτικού Σχολείου Μυτιλήνης μόνο θλίψη προκαλεί.

Το επισκευαζόμενο εμβληματικό σχολικό κτήριο του Πολυχνίτου φιλοξενεί την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση στο παλιό κεφαλοχώρι του νησιού. Το μέγεθος του, 680 τετραγωνικά μέτρα, αναδεικνύει τις παλιές δόξες του Πολυχνίτου όπου κάποτε λειτουργούσαν τρία δημοτικά σχολεία με εκατοντάδες παιδιά αντί του μόλις ενός Δημοτικού Σχολείου σήμερα με λιγότερους από 100 μαθητές. Χτίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920, λειτουργεί από το 1931 και αποτελείται συνολικά από επτά αίθουσες διδασκαλίας και ένα γραφείο στον πρώτο όροφο, πέντε αίθουσες και ένα γραφείο στο υπερυψωμένο ισόγειο και ημιυπόγειους μεγάλους χώρους.

Είναι χαρακτηρισμένο διατηρητέο από το Υπουργείο Πολιτισμού σαν ένα από τα σχολεία της περιόδου Υπουργίας του Γεωργίου Παπανδρέου, πετρόχτιστο με πέτρα από το ηφαιστειακό πέτρωμα του κόκκινου ανδεσίτη εξορυγμένο από τα ντόπια λατομεία στις θέσεις Ράχτα και Ιαματικές Πηγές. Απόλυτα ενταγμένα στο «ανοιχτό μουσείο αρχιτεκτονικής» όπως θα μπορούσε να ονομάσει κανείς τον Πολυχνίτο (αλλά και να λειτουργήσει σαν τέτοιος) το Δημοτικό Σχολείο εντυπωσιάζει εξωτερικά με τις λίθινες από ντόπια πέτρα μνημειακές εισόδους του και τον διάκοσμο του όσο και εσωτερικά με τις μεγάλες σκάλες και τις μεγάλες αίθουσες με τα μεγάλα παράθυρα κάποιες από τις οποίες ενώνονται μετατρεπόμενες σε αίθουσες εκδηλώσεων.

«Ας ελπίσουμε λέει ο κ. Βέρρος αποχαιρετώντας μας, ότι η επισκευή του σχολείου και η απόδοση του στην τοπική κοινωνία όσο και πολλά άλλα έργα που πραγματοποιούμε στο χωριό μαζί με την αξιοποίηση των θερμοπηγών θα συμβάλλουν στην ανάκαμψη του. Κάποτε, πριν 50 – 60 χρόνια είχε 15.000 περίπου κατοίκους. Σήμερα μόλις και ξεπερνά τους 1000. Αυτή η τάση εργαζόμαστε συστηματικά να αναστραφεί. Ο Πολυχνίτος και όχι μόνο στο σχολείο του πρέπει να ξαναζήσει. Υπάρχουν οι δυνατότητες ας γίνει πράξη και ας βοηθήσουμε όλοι σε αυτήν την κατεύθυνση».