Το «Άδωνις» υπήρξε ένα εκ των τριών αδελφών πλοίων (Αφροδίτη – Άδωνις -Έρως) που παραγγέλθηκαν στα ιταλικά ναυπηγεία C.R.D. Adriaticco Monfalcone της Τεργέστης από την Ελληνική Κυβέρνηση για λογαριασμό του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού. Σκοπός της απόκτησής τους ήταν η ανανέωση και η αναβάθμιση των εσωτερικών θαλάσσιων συγκοινωνιών της χώρας και κατ' επέκταση η τόνωση της τουριστικής κίνησης.

Κερδισμένη από αυτή την εξέλιξη ήταν και η Μυτιλήνη, αφού μετά από πολλές διεργασίες και συζητήσεις, τα νεότευκτα πλοία δρομολογήθηκαν εν τέλει στην ακτοπλοΐα, με το «Άδωνις» να προσεγγίζει αρχικά δύο φορές τη βδομάδα το νησί, μέσω Χίου, έχοντας αφετηρία τον Πειραιά.

Πρώτο παραλήφθηκε, τη Δευτέρα 3 Μαΐου 1965, το «Αφροδίτη», ενώ το δεύτερο δεκαήμερο του Μαΐου κατέπλευσε στον Πειραιά και το «Άδωνις». Το «Έρως» καθυστέρησε να έρθει στην Ελλάδα. Για τα δύο πρώτα πλοία έγινε προσωρινός πλειοδοτικός διαγωνισμός, ώστε να προκύψει διαχειριστής τους και να δρομολογηθούν τον Ιούνιο του 1965. Αποτέλεσμα ήταν το «Αφροδίτη» να ξεκινήσει δρομολόγια με πλοιοκτήτη τον Ε.Ο.Τ. και προσωρινό διαχειριστή την ατμοπλοΐα Καβουνίδου και το «Άδωνις», επίσης με πλοιοκτήτη τον Ε.Ο.Τ. και προσωρινό διαχειριστή την ατμοπλοΐα Αιγαίου των αδελφών Τυπάλδου.

Τον Απρίλιο του 1966, το «Άδωνις» πέρασε στην οριστική διαχείριση της ατμοπλοΐας Καβουνίδου και με αυτό το σινιάλο ξεκίνησε δρομολόγια από τον Πειραιά στις 6 Αυγούστου του 1966. Κάθε Τετάρτη και Σάββατο, για Χίο – Μυτιλήνη, ενώ κάθε Δευτέρα ταξίδευε για Πάτμο - Λέρο - Κάλυμνο - Κω – Ρόδο.

Με το πέρασμα του χρόνου, ωστόσο, τα δρομολόγιά του περιελάμβαναν μόνο Χίο και Μυτιλήνη, ως και τον Οκτώβριο του 1974.

Ακολούθως, το «Άδωνις», ως και τον Μάρτιο του 1975, δρομολογήθηκε από Πειραιά κατευθείαν για Ρόδο - Κύπρο, ενώ στη συνέχεια από τον Μάιο του 1975 άλλαξε ρότα για στη γραμμή Πάτρα – Μπρίντεζι, μέσω Κέρκυρας, μέχρι και τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους.

Έπειτα η πλοιοκτήτρια εταιρεία το απέσυρε από την ακτοπλοΐα και το μετασκεύασε σε κρουαζιερόπλοιο, δίνοντάς του το όνομα «Ατλαντίς». Το τέλος του όμως ήταν άδοξο, αφού στις 7 Μαρτίου του 1983 και ενώ βρισκόταν στο ντοκ Νο 12 της ακτής Ξαβερίου, πήρε φωτιά και καταστράφηκε. Πουλήθηκε για παλιοσίδερα και άρχισε να διαλύεται τον Ιούνιο του 1985 στο Πέραμα Μεγάρων.

*Με πληροφορίες και φωτογραφίες από nautilia.gr και shipfriends.gr