των ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ και ΑΝΘΗΣ ΠΑΖΙΑΝΟΥ

Θύελλα αντιδράσεων, αλλά και ντόμινο νέων καταγγελιών στην τοπική κοινωνία της Λέσβου προκάλεσε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του «Ν» με τις ιστορίες σεξουαλικής παρενόχλησης που διηγήθηκαν τρεις νεαρές γυναίκες από την περίοδο που ήταν μαθήτριες Λυκείου πριν από 16 χρόνια και έκαναν ιδιαίτερα μαθήματα σε γνωστό συνταξιούχο καθηγητή Φυσικής της εποχής.

Οι εξομολογήσεις των τριών γυναικών για τα περιστατικά που βίωσαν με το πρόσχημα του δήθεν πατρικού ενδιαφέροντος για την πρόοδο και προκοπή τους, με χάδια σε διάφορα σημεία, χωρίς τη συναίνεσή τους, αγγίγματα, μασάζ χαλάρωσης ακόμη και χαστούκια όταν δεν κάθονταν στα πόδια του, ξύπνησαν μνήμες σε πέντε ακόμη γυναίκες οι οποίες επικοινώνησαν μαζί μας. Τα κορίτσια κατέθεσαν τις δικές τους μαρτυρίες για τις στιγμές απόγνωσης που πέρασαν στα χέρια του ίδιου θύτη.

Όλες μιλούν για το υπόγειο του «ιδιαιτεράκια» και το δωματιάκι που τις απομόνωνε. Την ίδια ώρα ανακουφίζονται που αποκαλύπτεται έστω και πολλά χρόνια μετά το πρόσωπο του κατά τα άλλα επιφανούς οικογενειάρχη και πετυχημένου καθηγητή Φυσικής που υπόσχονταν καλά αποτελέσματα στις Πανελλαδικές εξετάσεις, αλλά προκαλούσε πολλά τραύματα σε πολλές ζωές γυναικών.

«Μου έκανε πλύση εγκεφάλου με ιστορίες κακοποίησης και σεξ»

Η πρώτη κοπέλα όπως εξομολογείται, τον γνώρισε στο σχολείο όπου την είχε μαθήτρια στις αρχές της δεκαετίας του 2000.

«Ήμουν ένα πολύ εσωστρεφές παιδί και εκείνη την περίοδο, βίωνα μία πολύ δύσκολη εφηβική ηλικία. Ήμουν σχεδόν δυστυχισμένη ενώ αντιμετώπιζα πολύ σοβαρά προβλήματα μπούλινγκ από τους συμμαθητές μου. Όταν ξεκίνησαν τα ιδιαίτερα μαθήματα στο γνωστό δίχωρο υπόγειο, ο καθηγητής με πλησίασε με πολύ έξυπνο τρόπο. Στην αρχή μιλούσαμε για τη φυσική που ήταν κι εμένα η μεγάλη μου αδυναμία. Μου έλεγε πόσο έξυπνη και πόσο ξεχωριστή είμαι. Σιγά σιγά κέρδισε την εμπιστοσύνη μου, κι εγώ άρχισα να του λέω τα προβλήματά μου κι όλα αυτά που περνούσα στο σχολείο από τους συμμαθητές μου. Τα περισσότερα τα γνώριζε εξάλλου.

Στη Γ΄Λυκείου έγινε πιο διαχυτικός, με έβαζε να κάθομαι στα πόδια του και με χάιδευε σε επίμαχα σημεία. Μου έλεγε ότι το κάνει για το καλό μου για να με ξεμπλοκάρει. Έλεγε πως οι γυναίκες λειτουργούν με δύο τρόπους άλλες με το ξύλο και άλλες με το σεξ και ότι εγώ ανήκω στη δεύτερη κατηγορία. Ένιωθα πολύ άβολα και του το έλεγα. Ένιωθα βρώμικη και πολλές φορές αηδίαζα με όλα αυτά που γινόταν. Εκτός από το σώμα μου όμως δηλητηρίαζε και το μυαλό μου με σαδομαζοχιστικές ιστορίες από τις σχέσεις του και τις περιπέτειές του με άλλες μαθήτριες. Μιλούσε για βία ξύλο και σεξ και το ευχαριστιόταν. Μου είχε κάνει σε τέτοιο βαθμό πλύση εγκεφάλου που νόμιζα ότι όλα αυτά είναι φυσιολογικά και ότι έτσι συμβαίνει μεταξύ καθηγητών και μαθητών.

Ένιωθα ενοχές και αηδία και φυσικά δεν τόλμησα ποτέ να μιλήσω στην οικογένειά μου. Το κράτησα μυστικό για πολλά χρόνια γιατί νόμιζα ότι η ευθύνη ήταν δική μου.

Όταν τελείωσα το σχολείο, φοιτήτρια πια, συνειδητοποίησα τι ακριβώς γινόταν σε εκείνο το υπόγειο και κατάλαβα επίσης πόσο ανώμαλος ήταν αυτός ο άνθρωπος. Το πρώτο φως άναψε στο μυαλό μου όταν μία φίλη μικρότερη μου, μίλησε για ανάλογη συμπεριφορά από τον ίδιο άνθρωπο. Η τελευταία συνομιλία που είχα μαζί του, ήταν όταν πήγαινα στο Πανεπιστήμιο. Μου είπε ότι «μαζί σου έπρεπε να έχω κάνει σεξ, μετανιώνω που δεν έγινε».

Δυστυχώς η εμπειρία αυτή καθόρισε σε πολλά σημεία την περεταίρω πορεία μου. Ο λόγος που σήμερα αποφάσισα να μιλήσω είναι επειδή δεν θέλω άλλες  νέες κοπέλες να περάσουν αυτά που πέρασα εγώ. Άμεσα πρέπει τέτοια περιστατικά να καταγγέλλονται στην αστυνομία και οι δράστες να τιμωρούνται».

Χαστούκι και παρενόχληση από τον «πολύ καλό καθηγητή»

Άλλη μαθήτριά του το 2003 εξιστόρησε τα όσα πέρασε σε αυτό το γεμάτο θλιβερές ιστορίες σεξουαλικής παρενόχλησης- υπόγειο. Η ίδια, από χωριό, κατέβηκε στη Μυτιλήνη για τις τελευταίες τάξεις του σχολείου και τις πανελλαδικές εξετάσεις και ξεκίνησε ιδιαίτερα μαθήματα φυσικής στον χώρο του, καθώς είχαν λάβει οι δικοί της πολύ καλές συστάσεις. Η ίδια αναγνωρίζει ότι «όσο ελεεινός ήταν στο θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης, τόσο καλός ήταν στο μάθημα».

«Ήταν διαχυτικός από την αρχή και με ρωτούσε συνέχεια αν έχω σχέση με αγόρια, κάτι που δεν διανοούνταν να περάσει από το μυαλό μου, ήμουν κορίτσι από χωριό και είχα μόνο στόχο τις πανελλαδικές εξετάσεις. Του εξηγούσα ότι δεν με νοιάζουν αυτά και κάποια στιγμή χωρίς κανένα λόγο με χαστούκισε. Τον κοιτούσα με απορία για να μου εξηγήσει ότι το έκανε για να ξεσπάσω και να μου διώξει το άγχος. Από κει και πέρα ξεκίνησε σφιχτές αγκαλιές και με την πρώτη ευκαιρία μου τσιμπούσε το στήθος».

«Κράταγα σφιχτά την μπλούζα μου και περίμενα πότε θα τελειώσει το μάθημα για να φύγω από το υπόγειο. Κάποια στιγμή δεν άντεξα και είπα στη μητέρα μου πολύ λίγα πράγματα για να μην την αναστατώσω. Της είπα μόνο ότι έκανε μία κίνηση για να μου πιάσει το πόδι. Ευτυχώς εκείνη είχε άμεσα αντανακλαστικά και έβαλε τον πατέρα μου να με πηγαίνει και να με φέρνει στο μάθημα, και με την παρουσία του σταμάτησε. Δυστυχώς συχνά πρέπει να περνάω σήμερα κοντά από το σπίτι του και κάθε φορά ζωντανεύουν οι χειρότερες αναμνήσεις από αυτό το υπόγειο. Δεν έπαψα στιγμή να σκέφτομαι αν και πότε θα δικαιωθούμε. Φοβόμουν την κατακραυγή, γι αυτό δεν μιλούσα, εδώ δεν μιλούσαν συμμαθήτριές μου από τη Μυτιλήνη, που ήταν κόρες μεγάλων οικογενειών της πόλης. Όμως μόλις διάβασα το άρθρο σας, ένιωσα ότι επέστρεψα ξανά σε αυτό το υπόγειο, και ήθελα να μιλήσω κι εγώ. Μακάρι από δω και πέρα όλα τα κορίτσια να μιλούν στους γονείς τους αμέσως».

Ο καθηγητής με τις περίεργες παιδαγωγικές μεθόδους...

Ένα ακόμη κορίτσι που σήμερα ζει και εργάζεται στο εξωτερικό, εξομολογείται ότι την περίοδο που δέχθηκε την περίεργη συμπεριφορά του καθηγητή, δεν αντιλήφθηκε ότι πρόκειται για σεξουαλική παρενόχληση.

«Ήμασταν αρκετά αθώα τα περισσότερα κορίτσια τότε. Εγώ είχα το διάβασμά μου, τις παρέες μου και γενικά δεν μπορούσε το μυαλό μου να πάει στο πονηρό, ειδικά για έναν άνθρωπο όπως ήταν ο συγκεκριμένος καθηγητής που μας έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και τον σεβόμασταν όλοι.

 Μία μέρα με κάλεσε στο σπίτι για να κάνουμε κάποια επιπλέον μαθήματα. Εκεί που καθόμασταν ξαφνικά μου έδωσε στα καλά καθούμενα, χωρίς να έχει προηγηθεί τίποτα σημαντικό, δύο δυνατά χαστούκια. Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθα, μια που ήμουν παιδί που στην οικογένεια δεν συνηθιζόταν τέτοιου είδους συμπεριφορές.

Σηκώθηκα πανικόβλητη να φύγω και με πήρε αγκαλιά. Τρόμαξα φυσικά, από όλο αυτό. Δικαιολογήθηκε πως έγινε για το καλό μου για να με χαλαρώσει. Δεν ξαναπήγα ποτέ μόνη στο δωμάτιο αυτό. Τότε δεν συνειδητοποίησα ότι είναι παρενόχληση.

Πίστευα  ότι είναι περίεργος και ότι χρησιμοποιεί κάπως ανορθόδοξες μεθόδους. Όταν άκουγα να μου λένε πόσο καλός καθηγητής είναι, σκεφτόμουν: Ναι είναι καλός αλλά περίεργος. Πολύ καιρό μετά όταν ήμουν φοιτήτρια, έμαθα τι είχε κάνει σε μια καλή μου φίλη. Θύμωσα, οργίστηκα και πλέον δεν το κρύβω μιλώ για όλη αυτή την αθλιότητα ανοιχτά. Για να καταλάβει κανείς πόσο διεστραμμένος ήταν, κάποτε με ρώτησε πόσα αγόρια – γκόμενους έχει μια συμμαθήτριά μου η οποία ήταν από μονογονεϊκή οικογένεια. Με τα άλλα παιδιά που κάναμε μάθημα, τον κοιτάξαμε περίεργα. Τώρα που το ξανασκέφτομαι σταδιακά οι κοπέλες  που ήμασταν μαζί στο ιδιαίτερο έφευγαν η μία μετά την άλλη  με διάφορες δικαιολογίες. Δεν έμαθα τότε το λόγο. Τώρα είμαι σχεδόν βέβαιη ότι τον γνωρίζω».

«Ένιωθα ότι προκάλεσα επειδή φόρεσα τιραντάκι το καλοκαίρι…»

Η επόμενη μαθήτρια του εν λόγω καθηγητή, βρίσκεται σήμερα εκτός Ελλάδας. Έλαβε σε μήνυμα το πρώτο άρθρο του «Ν» από τη μητέρα της και έμεινε να το διαβάζει στη μέση του δρόμου.

«Μη φανταστείτε, εγώ τότε δεν καταλάβαινα τι γινόταν. Πριν από χρόνια που άρχισα να ασχολούμαι και να διαβάζω για τον φεμινισμό, τότε άρχιζα να καταλαβαίνω και να μου έρχονται αναμνήσεις και τότε μπόρεσα να κατατάξω τις εμπειρίες που είχα βιώσει, εκεί όπου ανήκουν…»

«Δυστυχώς καταντήσαμε να λέμε πάλι καλά που δεν έγινε τίποτα χειρότερο..» λέει σε άλλο σημείο.

«Τα πιασίματα στο μπούτι που είπαν οι άλλες κοπέλες ήταν χαρακτηριστικά για να συγκεντρωθώ δήθεν, μου έλεγε. Αυτός είχε δύο δωμάτια στο υπόγειό του, το μπροστινό που έχει φως και παράθυρα κι ένα γραφείο και το άλλο όχι. Δεν καταλάβαινα γιατί πηγαίναμε σε αυτό που δεν είχε φως, με ποιο κριτήριο. Ήταν πολύ αποπνικτικά. Το καλοκαίρι αντί να πάμε σε αυτό με το παράθυρο, πηγαίναμε πίσω. Έσκαγε ο τζίτζικας, φορούσα τιραντάκι και ένιωθα πάνω μου συνέχεια το βλέμμα του, και δεν ξαναφόρεσα ποτέ. Είναι βλακεία το ξέρω τώρα ότι δεν έφταιγα, αλλά τότε νόμιζα ότι το είχα προκαλέσει εγώ.

Μια φορά, στο μπροστινό δωμάτιο με το παράθυρο, θυμάμαι ότι κάθε λίγο έφευγε και επέστρεφε και ένιωθα τι πήγαινε να κάνει στο άλλο δωμάτιο…»

«Ήταν πάντα συμβουλευτικός, μου έλεγε ότι πρέπει να πιεστώ για τις πανελλήνιες, και να μην έχω το μυαλό μου σε αγόρια. Έβγαζε αυτό το πνεύμα του καλού καθηγητή που ήθελε να συγκεντρωθούμε και την ίδια ώρα έπιανε στο μπούτι και μου ζητούσε να κάτσω στα πόδια του. Είναι λεπτομέρειες που τώρα μου έρχονται. Μου έλεγε ιστορίες από τη σεξουαλική του ζωή χωρίς κανένα λόγο, κι όλα αυτά μέσα σε ένα δωμάτιο με αποπνικτική ατμόσφαιρα με ζέστη, όπου έπρεπε να λύνω ασκήσεις και ήθελα να σηκωθώ να φύγω αμέσως»

«Οι γονείς μας δεν μας είχαν προετοιμάσει, για το σχολείο δεν μιλάω καν. Καμία εκπαίδευση σε αυτά τα θέματα για να μπορούμε να αντιδράσουμε».

Το μήνυμά της σε άλλες γυναίκες: «Καταρχήν δεν φταίμε εμείς, αυτό πρέπει να κατανοήσουμε όλες, είναι το πρώτο. Πάντα φταίει αυτός που το κάνει. Και μετά να μιλήσουμε. Και πλέον να διαβάζουμε για την έμφυλη βία, τη σεξουαλική κακοποίηση. Νομίζουμε ότι δεν μας αφορά και είναι για κάποιες άλλες, όμως είμαι σίγουρη ότι όλες οι Ελληνίδες έχουμε ζήσει σεξουαλική παρενόχληση και δεν το έχουμε καταλάβει».

«Δεν κάθησα στα πόδια του και με χαστούκισε...»

Η τελευταία κοπέλα που επικοινώνησε με το «Ν» ζει και εργάζεται στη Λέσβο. Όπως ομολογεί την δυσάρεστη εμπειρία στο υπόγειο του «ιδιαιτεράκια», προσπάθησε για πολλά χρόνια να την απωθήσει στα βάθη του μυαλού της και να συνεχίσει τη ζωή της.

«Όταν διάβασα το άρθρο με όσα συνέβησαν στις τρεις κοπέλες, όλα ζωντάνεψαν μπροστά μου. Άρχισα να κλαίω και οι φίλοι μου με ρωτούσαν τι μου συμβαίνει.

Όλα τα μαρτυρικά που περιέγραψαν τα κορίτσια, με τα χουφτώματα, τα χαστούκια, τα ανήθικα χάδια χωρίς τη θέλησή μου, τα πέρασα κι εγώ. Ντρεπόμουν και υπέφερα. Το ποτήρι ξεχείλισε λίγους μήνες πριν τελειώσω τη Γ΄Λυκείου, όταν ήμουν στην τελική ευθεία για να δώσω πανελλαδικές εξετάσεις. Μου ζήτησε να καθήσω στα πόδια του και αρνήθηκα. Με χτύπησε δυνατά, και μου είπε είναι για το καλό σου για να χαλαρώσεις. Έφυγα τρέχοντας και μίλησα στη μητέρα μου. Εκείνο το βράδυ τον πήρε τηλέφωνο και του είπε ότι δεν θέλω να ξαναπάω στο μάθημα. Της είπε δήθεν ότι με πίεσε λίγο παραπάνω και ότι είναι φυσικό να είμαι αγχωμένη. Συνέχισα για λίγο καιρό ακόμη τα μαθήματα με το γκρουπάκι χωρίς να πηγαίνω πια στο ιδιαίτερο δωμάτιο. Έδωσα πανελλαδικές και δεν ξανασχολήθηκα ποτέ μαζί του.

Έχω γυρίζει σελίδα στη ζωή μου και δεν θέλω να ασχοληθώ άλλο με αυτό το θλιβερό κεφάλαιο. Το μόνο που θέλω να πω στα νέα κορίτσια είναι να μην διστάζουν και να μην φοβούνται όταν πέφτουν θύματα τέτοιων καταστάσεων. Κατευθείαν καταγγελλία στην αστυνομία, μόνο έτσι θα σταματήσουν αυτά τα φαινόμενα. Μόνο αν εμείς οι γυναίκες μιλάμε και στηρίζουμε η μία την άλλη».