Χαμογελούσαν κι όλος ο κόσμος χωρούσε μέσα
Γράφει ο ΨΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ
Δημοσίευση 16/2/2020
Πήγαμε στην Μόρια. Μες το ψιλόβροχο, μες το ξεροβόρι. Μοιράσαμε κουβέρτες. Λίγα μπουφάν. Παντελόνια. Μπλούζες.
Το ρούχα που μας δώσατε μοιράσαμε. Τα ρούχα των παιδιών σας που μεγάλωσαν. Ένα παλιό παλτό. Ένα μπουφάν που δεν σας πολυάρεσε. Ένα παντελόνι. Μια μπλούζα. Πιάνουν τόπο. Οι άνθρωποι που ζουν μέσα στις λάσπες και στα σκουπίδια δεν ζητάν πολλά.
Μια γιαγιά έπιανε τα χέρια μας και μας χάιδευε. Τα διδυμάκια δυο χρόνων γελούσαν. Ήταν χαρούμενα. Τα έβγαλε η μαμά τους μέσα από την σκηνή. Πρώτα το ένα και μετά το άλλο. Ολόιδια ήταν.
Χθες Σαββάτο, μετά την βόλτα μας στην Μόρια σιγουρευτήκαμε. Δεν θα γίνει η κλειστή δομή-φυλακή στο Καβακλί. Στην Καράβα. Πείτε το όπως θέλετε.
Σήμερα γνωρίσαμε τους δικούς μας ανθρώπους. Δεν θα κλείσετε μέσα στην φυλακή τους δικούς μας ανθρώπους. Την γιαγιά που μας χάιδευε. Τα διδυμάκια ετών δύο. Χαμογελούσαν κι όλος ο κόσμος χωρούσε μέσα στο χαμόγελο τους.
Σας το ξαναλέμε. Κλειστή δομή-φυλακή τέλος. Όσες επιτάξεις κι αν κάνετε. Μην κάνετε το λάθος και το ξεχάσετε. Στρατόπεδο συγκέντρωσης τέλος.