Βιβλία τόσο για μικρούς όσο και για μεγάλους αναγνώστες
Γράφει η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΔΑΦΙΩΤΗ*
Δημοσίευση 4/9/2021
Το παραμύθι με τα παραμύθια… της Αιμιλίας Πλατή, από τις εκδόσεις 24 γράμματα, είναι ένα βιβλίο που ξεχώρισα, διάβασα, και θέλησα να σας το γνωρίσω!
Ένα παραμύθι εικονογραφημένο από παιδία, από τις ζωγραφιές των παιδιών, από τα προσφυγόπουλα που συμμετείχαν σε ένα πρόγραμμα παραμυθένιο, γεμάτο παραμύθια. Σπουδαία υπόθεση τα παραμύθια, από κάθε άποψη. Όπως αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στον πρόλογο του βιβλίου, «Το παραμύθι έχει τη μαγεία της ελευθερίας του λόγου και του παραλόγου. Καμιά συνθήκη δεν είναι αναγκαία. Οι νόμοι της Φυσικής δεν είναι απαραίτητο να ισχύουν».
Τούτο το παραμύθι είναι γραμμένο σε διαφορετικές γλώσσες, για να μπορούν να το διαβάζουν περισσότεροι.
Συγκινητική και η ιστορία του εξώφυλλου του, από μόνη της!
Πρόκειται για ένα παραμύθι που περιλαμβάνει κομμάτια από άλλα παραμύθια, γνωστά παγκοσμίως. Γεμάτο με παραλληλισμούς.
Με τον μικρό και χαρισματικό Ισμαήλ, τον μικρό παραμυθά, να ανοίγει και να κλείνει το βιβλίο. Να παρηγορεί με τον δικό του τρόπο μέσα από την παραμυθία τα άλλα παιδάκια γύρω του. Είναι ο τρόπος του για να ‘’ξορκίζει το κακό’’.
Τα παραμύθια παρηγορούν, καθησυχάζουν και συντροφεύουν!
Ας δούμε κάποιους παραλληλισμούς, από τα παραμύθια και την σκληρή πραγματικότητα. Τα τρία γουρουνάκια καταφεύγουν για να σωθούν από το λύκο, στο πιο γερό σπιτάκι, τα παιδία στον πόλεμο καταφεύγουν στα καταφύγια για να σωθούν. Ο Πινόκιο, με τον πατέρα του, βρίσκονται να ταξιδεύουν στην κοιλία της φάλαινας, τα προσφυγόπουλα της ιστορίας, με τις οικογένειες τους στην κοιλία του πλοίου, στο αμπάρι. Η Χιονάτη, φιλοξενήθηκε από τους νάνους, ‘’όπου όλοι οι καλοί χωρούσαν’’ στο μικρό τους σπιτάκι, ότι μοιράζεται με αγάπη και ανθρωπιά φτάνει για όλους! Στην ιστορία του βιβλίου βλέπουμε αντίστοιχα τα προσφυγόπουλα πολλά μαζί να μοιράζονται τις ίδιες σκηνές.
Διαβάζοντάς το θα ανακαλύψει ο καθένας μας και κάτι διαφορετικό! Διαβάστε το, αξίζει τον κόπο!
Αρχές Σεπτεμβρίου, έχουμε τους αποχαιρετισμούς του καλοκαιριού, τα ξενάκια μας φεύγουν σαν τα χελιδόνια να επιστρέψουν στις φωλιές τους, εντός και εκτός της ελληνικής επικράτειας. Και κάθε φορά ψάχνουμε για κάποιο αποχαιρετιστήριο δώρο, ικανό να τους συντροφεύει και να τους θυμίζει εμάς και την ιδιαίτερη τους πατρίδα. Ένα τέτοιο βιβλίο ‘ανακάλυψα’ φέτος το καλοκαίρι, ψάχνοντας ανάμεσα στα βιβλία των ίδιων εκδόσεων με το παραπάνω βιβλίο.
Ο τίτλος αυτού ‘’ Ψαπφώ/Σαπφώ/Sappfo/Saffo’’ . Ποιήματα σε πέντε γλώσσες, (Ελληνικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Ιταλικά). Την φιλολογική επιμέλεια του οποίου έχει κάνει ο Γιώργος Δαμιανός. Σας το προτείνω σαν ένα δώρο πολύτιμο και αξιοσέβαστο. Όσο και τα ποιήματα της Σαπφούς, γνωστής ανά τον κόσμο, ως η αρχαία Ελληνίδα λυρική ποιήτρια από την Ερεσό της Λέσβου, ιδιαίτερα γνωστή από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας, που θαυμάστηκε και ζηλεύτηκε πολύ από πολλούς, την οποία ο Πλάτων, την ονόμασε ‘’δέκατη μούσα’’. Αυτό το βιβλίο σας προτείνω να διαβάσετε και να προσφέρετε σε συγγενείς και φίλους, όποια γλώσσα και αν μιλάνε!