Επίτιμη δημότης Δυτικής Λέσβου η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου σήμερα το απόγευμα στο χώρο του Μουσείου Ελαιουργίας στην Αγία Παρασκευή. Γεγονός που έκανε την Πρόεδρο παραλαμβάνοντας την τιμητική διάκριση να δηλώσει «ως επίτιμη δημότης πλέον του Δήμου Δυτικής Λέσβου» πως γνωρίζει και αυτή καλά «τα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο τόπος. Επείγει σήμερα η αποσυμφόρηση της Λέσβου και η προώθηση αιτούντων άσυλο, από τις δομές φιλοξενίας του νησιού σε δομές φιλοξενίας της ενδοχώρας. Είναι επίσης αναγκαία η έμπρακτη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διαφύλαξη των θαλάσσιων συνόρων μας, που είναι και ευρωπαϊκά σύνορα».

«Είναι κατανοητή η ανησυχία και η κόπωση της τοπικής κοινωνίας. Έχετε περάσει και προσφέρει πολλά, τόνισε η κ. Σακελλαροπούλου. Και συνέχισε: «Αλλά θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν είστε μόνοι. Σας υπόσχομαι, ως επίτιμη δημότης Δυτικής Λέσβου πλέον, ότι θα προσπαθήσω να φανώ αντάξια της γενναιοδωρίας σας. Θα είμαι δίπλα σας, ώστε το νησί να διατηρήσει τη φυσιογνωμία του και τον τρόπο ζωής του, να βαδίσει στον δρόμο της καινοτομίας και της προόδου, πάντα συντονισμένο με τον ρυθμό της αιολικής γης, πάντα αναζητώντας ‘ένα φως καλύτερο’».

Προκλητικότητα των γειτόνων

Στα προβλήματα που δημιουργούν οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές αλλά και η συνεχιζόμενη προκλητικότητα της Τουρκικής ηγεσίας αναφέρθηκε επίσης η Πρόεδρος της Δημοκρατίας με αφορμή αναφορές της στην ιστορία του νησιού και τα επακόλουθα της Μικρασιατικής Καταστροφής. «Το οικονομικό θαύμα της Λέσβου δεν ήταν επιφανειακό, δίχως ρίζες. Οφειλόταν στο δαιμόνιο των κατοίκων της, στο αδάμαστο πνεύμα τους – κι αυτό δεν έσβησε μέσα στα χρόνια» σημείωσε και συνέχισε: «Η ενεργητικότητα με την οποία αναπτύσσονται σήμερα κλάδοι της οικονομίας στους τομείς των τροφίμων, των ποτών και του τουρισμού, καθώς και η ανθεκτικότητα του νησιού απέναντι στην μεταναστευτική και προσφυγική κρίση, παρά το δυσανάλογο βάρος που επωμίστηκε, φανερώνουν μια κοινωνία δυναμική και προοδευτική, με μεγάλα αποθέματα αλληλεγγύης και ενσυναίσθησης.

Μια κοινωνία που υφίσταται, δίχως άλλο, τα τελευταία χρόνια μια πρωτοφανή κατάσταση πίεσης. Οι συνεχείς μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές, σε συνδυασμό με την πανδημία, δοκιμάζουν τις ήδη βεβαρημένες αντοχές του νησιού και των κατοίκων του, προκαλούν ανασφάλεια και κοινωνική ένταση» είπε.

Και συνέχισε με ιδιαίτερη αναφορά την ακολουθούμενη Τουρκική πρακτική: «Στην απέναντι όχθη, η απροκάλυπτη εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού, καθώς και η κλιμακούμενη προκλητικότητα της τουρκικής ηγεσίας, που κορυφώνεται τις μέρες αυτές με την έμπρακτη αμφισβήτηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, κάνει ακόμη πιο δύσκολο τον διάλογο.

Οι μέρες είναι κρίσιμες και πρώτοι οι κάτοικοι των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, οι φύλακες της πατρίδας μας, όλοι εσείς που καθημερινά βιώνετε την επιθετικότητα της άλλης πλευράς, χρειάζεστε την αμέριστη στήριξή μας».

Επίσης η κ. Σακελλαροπούλου έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην ιδιαίτερη προσωπική της σχέση με τη Λέσβο. Συγκινημένη και χαρακτηρίζοντας τον τόπο «αγαπημένο νησί» είπε πως «γνώρισε τη Λέσβο νωρίς».

«Επανέρχομαι συχνά, με το συναίσθημα πάντα της πρώτης φοράς. Συγκινημένη γιατί είναι η πατρίδα ενός ακριβού φίλου που δεν είναι πια κοντά μας, του καθηγητή Σταύρου Τσακυράκη, και η σημερινή διάκριση με κάνει να αισθάνομαι ακόμη βαθύτερους τους πνευματικούς δεσμούς που με συνέδεαν μαζί του» είπε.

«Κρατήσαμε την τιμή της Ελλάδας…»
Παραδίδοντας μαζί με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου κι ένα συμβολικό δώρο, ένα μεταλλικό γλυπτό, μια ελιά του Γιώργου Κατσαρού, ο Δήμαρχος Δυτικής Λέσβου Ταξιάρχης Βέρρος σημείωσε πως «είναι ανάγκη να υπερβούμε, πάση θυσία, το αίσθημα μιας απέραντης περιφρόνησης και μιας καθηλωμένης μετριότητας που μας πνίγει από παντού. Να αγωνιστούμε ώστε να εξουδετερώσουμε την φθορά. Να προχωρήσουμε “από την χώρα των παράλληλων μονολόγων σ “αυτόν τον κόσμο που ολοένα στενεύει” και όπου “ο άνθρωπος έχει καταντήσει εργαλείο και πραμάτεια”».

Όπως είπε ο κ. Βέρρος «αυτό το νησί κράτησε την τιμή της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης από το 2015 μέχρι και σήμερα. Ακόμα δεχόμαστε τον κύριο όγκο των ανθρώπων που ζητούν ένα καλύτερο αύριο από 80 χώρες του πλανήτη. Έχουμε, όμως, εξαντληθεί, και δεν έχουμε πλέον εφεδρείες. Είναι απολύτως αναγκαίο, δίκαιο και ηθικό αυτές οι εφεδρείες να αναπληρωθούν.

Η άμεση στήριξη της πολιτείας προς την χειμαζόμενη Λέσβο πρέπει να είναι πολύπλευρα γενναιόδωρη. Είναι αναγκαίο και δίκαιο να αισθανθεί, επιτέλους, ο ακρίτας, της Λέσβου, την θαλπωρή του κράτους. Να αισθανθεί ότι δεν αποτελεί πολίτη 3ης κατηγορίας».

Αλλά και στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις αναφέρθηκε ο κ. Βέρρος. «Αυτό το νησί, είπε, ζει συνεχώς υπό την απειλή ενός επιθετικού γείτονα. Οι ακρίτες κάτοικοί του κρατούν μεν κλαδί ελιάς από το ένα χέρι - άλλωστε είναι το χαρακτηριστικό του νησιού μας - αλλά δεν θα διστάσουν να κρατήσουν και την ασπίδα, εάν χρειαστεί, για να προασπίσουν την πατρίδα και το μέλλον των επόμενων γενιών».

Όπως είπε καταλήγοντας ο κ. Βέρρος «η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου να σας ανακηρύξει επίτιμη δημότη του Δήμου Δυτικής Λέσβου είναι το μικρό αντίδωρο που μπορούμε να προσφέρουμε στην δική σας πολύ σημειολογική παρουσία στην Λέσβο, σ’ αυτούς τους ταραγμένους καιρούς».

Η γυναίκα Πρόεδρος
Τέλος ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο κ. Βέρρος στο ότι η κ. Πρόεδρος είναι η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας και στο τι αυτό σηματοδοτεί:
«Μια Ελλάδα των ισότιμων δυνατοτήτων και ευκαιριών για την Ελληνίδα γυναίκα που τολμά και πετυχαίνει στόχους και αποτελέσματα στα κορυφαία αξιώματα της δημοκρατίας μας.

Που διαθέτει παιδεία, ουσιαστικό αίσθημα πατρίδας, πίστη στο σύνταγμα και στους δημοκρατικούς θεσμούς, αδέκαστη απονομή δικαιοσύνης, ευαισθησίες, αισθητικές ποιότητες και ανθρωπιά.

Που δίνει ένα παράδειγμα στην νέα Ελληνίδα πέρα από τα τρέχοντα πρότυπα».
Και κατέληξε ο κ. Βέρρος: «Μας έχετε επισκεφθεί πολλές φορές στο παρελθόν ως απλός πολίτης. Διατηρείτε στενές φιλίες με ανθρώπους του τόπου μας που τίμησαν και τιμούν το νησί μας και τον δήμο μας στα δικά τους επιστημονικά πεδία. Η επιλογή σας να παραστείτε αυτή την στιγμή στο νησί επιβεβαιώνει το ενδιαφέρον σας για την ακριτική νησιωτική Ελλάδα».